Tartuffe – Molier – Świętoszek
Czy Tartuffe jest naprawdę świętoszkiem, czy tylko zręcznym manipulatorem?
Tartuffe, tytułowy bohater komedii Moliera „Świętoszek”, to postać, która wzbudza wiele emocji i kontrowersji. Jest on mistrzem manipulacji, który wykorzystuje religię jako narzędzie do osiągania własnych celów. W artykule przyjrzymy się bliżej tej postaci, analizując jej cechy charakteru, motywacje, relacje z innymi bohaterami oraz wpływ na kulturę i literaturę.
Kim jest Tartuffe i jaką rolę pełni w utworze?
Tartuffe to główny bohater komedii Moliera, który pojawia się w domu Orgona jako pobożny człowiek, pragnący prowadzić życie w zgodzie z zasadami religii. Jednak jego prawdziwe intencje są dalekie od duchowej czystości. Tartuffe jest oszustem, który manipuluje Orgonem i jego rodziną, dążąc do przejęcia ich majątku.
Jak Tartuffe wygląda i jak się prezentuje?
Molier nie poświęca wiele uwagi szczegółowemu opisowi wyglądu Tartuffe’a, co może być celowym zabiegiem, podkreślającym jego zdolność do kamuflażu i adaptacji. Tartuffe ubiera się skromnie, co ma podkreślać jego rzekomą pobożność i skromność. Jego zewnętrzny wizerunek jest narzędziem manipulacji, które pozwala mu zyskać zaufanie Orgona.
Jakie są cechy charakteru Tartuffe’a?
Tartuffe jest przede wszystkim mistrzem manipulacji. Potrafi doskonale odczytywać emocje i słabości innych, co pozwala mu skutecznie nimi manipulować. Jest także bezwzględny w dążeniu do swoich celów, nie cofając się przed żadnym kłamstwem czy oszustwem. Jego hipokryzja jest widoczna w każdym działaniu, a religia jest dla niego jedynie narzędziem do osiągania korzyści.
„Tartuffe, ten świętoszek, co to niby pobożny, a w rzeczywistości tylko na zysk łakomy.”
Co motywuje Tartuffe’a?
Główną motywacją Tartuffe’a jest chciwość. Dąży do zdobycia majątku Orgona, wykorzystując jego naiwność i ślepe zaufanie. Tartuffe nie kieruje się żadnymi wartościami moralnymi, a jedynie własnym interesem. Jego działania są przemyślane i celowe, a religia jest dla niego jedynie środkiem do osiągnięcia celu.
Jakie relacje ma Tartuffe z innymi postaciami?
Tartuffe ma kluczowy wpływ na rodzinę Orgona. Orgon jest jego największym zwolennikiem, ślepo wierząc w jego pobożność. Jednak reszta rodziny, w tym żona Orgona, Elmira, oraz jego dzieci, Damis i Marianna, szybko dostrzegają prawdziwe intencje Tartuffe’a. Relacje Tartuffe’a z innymi postaciami są napięte, a jego obecność w domu Orgona prowadzi do licznych konfliktów.
Czy Tartuffe zmienia się w trakcie utworu?
Tartuffe jest postacią statyczną. Jego charakter i motywacje nie ulegają zmianie w trakcie utworu. Od początku do końca pozostaje oszustem, który dąży do realizacji swoich planów. Jednak jego manipulacje ostatecznie zostają zdemaskowane, co prowadzi do jego upadku.
Cecha/Aspekt | Przykłady z utworu |
---|---|
Manipulacja | Tartuffe zdobywa zaufanie Orgona, udając pobożnego człowieka. |
Hipokryzja | Jego rzekoma pobożność jest jedynie fasadą dla chciwości. |
Bezwzględność | Nie cofa się przed próbą przejęcia majątku Orgona. |
Jak Tartuffe wpłynął na kulturę i literaturę?
- Tartuffe jest postrzegany jako archetyp hipokryty religijnego, co
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Lennox Mary – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród
- Alina – J. Słowacki – Balladyna
- Aleksy – Legenda o świętym Aleksym
- Shirley Anna – L. M. Montgomery – Ania z Zielonego Wzgórza
- Bilbo – J. R. R. Tolkien – Hobbit
- Eol – Homer – Odyseja
- Blythe Gilbert – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie
- Dedal – w mitologii greckiej wynalazca
- Jedwabiński Eugeniusz – M. Musierowicz – Opium w rosole
- Babu Stefu – M. Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dodaj komentarz jako pierwszy!