Ursus – H. Sienkiewicz – Quo vadis

Ursus był drugoplanowym bohaterem powieści historycznej „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Na chrzcie otrzymał imię Urban. Lig, sługa Ligii Kalliny, chrześcijanin.

Był barczysty i wysoki. Twarz miał dobrotliwą i szczerą, choć nieco groźną i smutną. Posiadał niebieskie, dziecięce oczy. Odznaczał się niebywałą siłą. Potwierdzeniem mocy Ursusa może świadczyć fakt, iż zabił Krotona, słynnego rzymskiego gladiatora słynącego z niezwykłej siły. Swoją tęgość udowodnił również zabijając tura, do którego była przywiązana Ligia.

W przeszłości był sługą żony króla Ligów. Po śmierci kobiety i jej męża, gdy wojna dobiegła końca, Ursus został sługą młodej królewny Ligii. Po pewnym czasie trafił z nią do domu Pomponii Grecyny oraz jej męża Aulusa Plaucjusza, gdzie poczuł się jak w domu i zajął wychowaniem podopiecznej, za którą bez wahania poświęciłby życie.

Swoje przywiązanie do Ligii udowodnił wielokrotnie. Gdy dziewczyna została sprowadzona na dwór Nerona, poszedł wraz z nią, dzięki czemu uchronił ją przed natrętnym Markiem Winicjuszem w czasie niezwykle swawolnej uczty na Palatynie. Nie obawiał się na grożącego mu niebezpieczeństwa – wyrwał wystraszoną Ligię z rąk pragnącego ją zniewolić Marka Winicjusza.

Podobnie zachował się, gdy nazajutrz przyszli po nią niewolnicy Winicjusza, aby sprowadzić ją do domu młodego patrycjusza. Przez cały czas Ursus zachował przytomność umysłu. Posłuchał polecenia Ligii i poszedł do biskupa, który pomógł zorganizować jej odbicie. Nie zawahał się nawet zabić Atacymusa w jej obronie.

Kolejne dni upłynęły im na ukrywaniu się w domu Wdowy Miriam, chrześcijanki. Za dnia strzegł Ligię bardzo uważnie, a nocą pracował jako najemnik w piekarni, by niczego jej nie brakowało.

Tak jak wcześniej wspomniano Ursus był niezwykle silny. Swoją siłę fizyczną udowodnił, gdy obezwładnił Marka Winicjusza, zabił gladiatora Krotona i wygrał najtrudniejszy pojedynek – z wypu