Zasławska – B. Prus – Lalka

"; utworu Adama Mickiewicza.Warto wspomnieć, że Zasławska z niekłamaną sympatią wyraża się o Stanisławie. Żywi wobec niego szacunek i szczerze go lubi. Próbuje zeswatać go z Izabelą Łęcką i stale przedstawia jej dobre cechy kupca. Wskazuje na to, że nieważne jest pochodzenie, a to, jaki jest charakter człowieka. Tym kieruje się zresztą na co dzień, nie osądzając innych z góry, w przeciwieństwie do Łęckiej. Można więc powiedzieć, że próbuje jej wytłumaczyć, że takie zachowanie do niczego dobrego nie prowadzi.Zasławska to starsza i schorowana kobieta. Nie ogranicza jej jednak ani wiek, ani choroby. Z radością przyjmuje do siebie gości i stale ich zaprasza. Wiąże się to z pewnością z tym, że Prezesowa nie miała dzieci i brakowało jej w życiu towarzystwa. W utworze liczne grono jej krewnych regularnie odwiedzało majątek. W Zasławiu pojawiały się takie postacie jak Kazimierz Starski, Izabela Łęcka czy Ewelina Janocka. Nie byli oni jednak jedyni, ponieważ Zasławek cieszył się powszechnym uznaniem. Majątek był głównym miejscem, w którym w lekturze przedstawione były perypetie miłosne (zbliżenie Izabeli ze Stanisławem, romans Eweliny z Kazimierzem).Przykrym zdarzeniem jest śmierć Prezesowej, na którą czekał Starski (Zasławska była chrzestną jego matki). Można powiedzieć, że u schyłku życia kobieta była przez niego pozostawiona sama sobie, bo mężczyznę interesował jedynie spadek. Był chciwy i zubożały, a Zasławska miała dość pokaźny majątek. Prezesowa umarła wkrótce po tym, gdy Izabela i Stanisław zaręczyli się.