Garść – mieć (trzymać) kogoś, coś w garści
Chyba każdy z nas zna chociaż jedno przysłowie. Jest ich tak dużo, że czasem ich nie dostrzegamy. Pokuszę się nawet o takie porównanie, że bywa, że są jak powietrze – naturalne i zwyczajne. Związki frazeologiczne wzbogacają język polski i go dowartościowują. Pełnią niezwykłą funkcję. Zasługują na swoje miejsce w naszym życiu, w tym ogromnym odłamie, jakim trzeba nazwać komunikowanie się. Właśnie dlatego powinniśmy znać frazeologizmy. W tej pracy przytoczę przysłowie „mieć kogoś w garści”. Bardzo lubię rozkładać przysłowia na części, więc i tu to uczynię. „Mieć” to jeden z najczęściej używanych czasowników nie tylko w polskim, ale i w odmiennych językach. „Kogoś” – tutaj musimy podstawić jakąś osobę odmienioną w Bierniku. „W garści” – nad tym trzeba się pochylić nieco dłużej. Garść to ręka zgięta w pięść. Gdyby tak mieć kogoś w garści (dosłownie), to mielibyśmy nad tą osobą pewien rodzaj panowania, prawda? I właśnie o to tutaj chodzi. „Mieć kogoś w garści” oznacza mieć nad kimś kontrolę, władzę, słabszy uzależnia się od silniejszego.
Czas na kilka przykładów zastosowania związków frazeologicznych „mieć kogoś w garści” i „trzymać kogoś w garści” w dialogach i języku codziennym.
1. – A teraz mam ciebie w garści! Dzięki tobie stanę się potężny! Czuję wielką moc! – krzyknął złowrogi czarownik.
2. Choć brzmi to trochę nieelegancko, to faktem jest, iż prezydent ma w garści wszystkich obywateli.
3. Kamil Dąbrowski ma czas w garści – ten prowadzący z każdym rokiem młodnieje! Też bym tak chciał…
Sprawdź również:
- Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
- As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
- Amaltea – róg Amaltei
- Baczność – mieć się na baczności
- Bank – mieć coś jak w banku
- Buzia – trzymać buzię na kłódkę
- Adam – w stroju Adama (adamowym)
- Alfa – być alfą i omegą
- Amen – jak amen w pacierzu
- Chmury – chodzić z głową w chmurach
Dodaj komentarz jako pierwszy!