Kir – okryć się kirem

Bardzo lubię tematykę świata metafizycznego, ciekawią mnie bardzo zjawiska nadprzyrodzone, różne duchy, zjawy. Choć panicznie boję się horrorów i nigdy ich nie oglądam, to już czytanie ,,strasznych opowieści” wcale mnie nie przeraża. Mimo że mam bardzo bujną wyobraźnię, nigdy nie wywołują we mnie strachu moje wyobrażenia na temat zjawisk nadprzyrodzonych i innych zaświatów. Jedną z moich ulubionych lektur szkolnych, jest dramat ,,Dziady” Adama Mickiewicza, szczególnie część II oraz IV, pełne duchów, magii i upiorów. Tak, wiem, może to trochę przerażające, ale mnie wizja świata jako przenikanie się realizmu z fantastyką, ,,współpraca ” materialności z duchowością bardzo przypadła do gustu i chętnie wracam do tych lektur. Moją ulubioną sceną z II części jest moment, gdy Guślarz na noc Dziadów przywołuje różne duchy -lekkie, średnie i ciężkie. Każdy z nich opowiada historię swego życia, składa prośbę i zostawia przestrogę dla żyjących. Spotykamy więc zjawy niewinnych dzieci, ducha przepięknej pastereczki Zosi, która nikogo nie kochała oraz potężne i przerażające, czarne Widmo Złego Panam dawnego właściciela wsi. Za życia był okrutnym i bezdusznym człowiekiem, nie szanował swych poddanych, skazał ich na wielkie cierpienie. Gdy więc wyzionął ducha, za karę musi na wieki błąkać się po świecie. Nie może nawet posilić się ani ugasić pragnienia, gdyż ptactwo od razu zabiera mu żywność i napój. Za swe niecne czyny spotkała go sroga kara, dlatego przestrzega ludzi, że ,,kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże”. Ze śmiercią związana jest jednak zawsze żałoba, smutek i rozpacz po nieodwracalnej stracie bliskiej osoby. Być może nie zawsze idealnie się z nią dogadywaliśmy, to zawsze jest nam przykro z powodu odejścia bliskich.
Dlatego właśnie, gdy mówimy, że ktoś jest w żałobie, to znaczy, że okrył się kirem. Często nosi ciemne (czarne) szaty, pokazując w ten sposób swój smutek i żal.
Kir to czarny materiał, jest symbolem żałoby. Niegdyś kirem okrywano zwłoki, trumnę albo wieszano w oknach pomieszczenia, gdzie przebywał zmarły.
Przykłady w zdaniach:
-Księżna okryła się kirem po stracie ukochanego męża. Straciła dawną radość i stała się bardzo spokojną osobą.
-Przejmujący płacz na pogrzebie mroził krew w żyłach. Wszyscy byli okryci kirem, bardzo przeżywali śmierć bliskiej osoby.
-Czasami okrywamy się kirem na całe życie. Strata bliskich nam osób jest tak silna, że nie umiemy się pozbierać po tym tragicznym wydarzeniu.

Sprawdź również:

• Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
• As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
• Amaltea – róg Amaltei
• Baczność – mieć się na baczności
• Bank – mieć coś jak w banku
• Buzia – trzymać buzię na kłódkę
• Adam – w stroju Adama (adamowym)
• Alfa – być alfą i omegą
• Amen – jak amen w pacierzu
• Chmury – chodzić z głową w chmurach

Dodaj komentarz jako pierwszy!