Korzec – chować coś pod korcem

Chować coś po korcem to ukrywać coś, zatajać, trzymać w tajemnicy, dbać, by prawda o czymś lub o kimś nie wyszła na jaw.
Korzec to dawna jednostka objętości, stosowana dla ciał sypkich, ale też naczynie o tej objętości, służące na przykład do przechowywania zboża.
Ten związek frazeologiczny pochodzi z Biblii – w Ewangelii według świętego Mateusza znajduje się zdanie: „Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu.” Jezus wypowiedział to zdanie w kontekście uczniów, którzy poprzez swoje świadectwo mieli być światłem dla świata. Można się domyślać, że w tej wypowiedzi chodziło o naczynie, być może rodzaj beczki, którym można było przykryć palącą się lampę lub świecę i w ten sposób ukryć jej płomień. Z kolei u Łukasza korzec jest wspomniany właśnie jako miara („sto korców pszenicy”). W tym znaczeniu występuje korzec w związku frazeologicznym „dobrać się jak w korcu maku” czyli dopasować się, odnaleźć się w dużej ilości drobnych, niemal identycznych elementów.
Przykłady użycia:
1. Wiadomość o jego powrocie schowaliśmy pod korcem, aby nie dotarła zbyt szybko do wierzycieli.
2. Informacji o wybuchu pandemii nie dało się zbyt długo chować pod korcem.
3. Ciekawe, komu na tym zależy, aby prawdę o skutkach ubocznych szczepionek schować pod korcem, by opinia publiczna nie poznała rzeczywistych wyników badań klinicznych.
4. Nie warto chować oczywistych faktów pod korcem – tak wyjdą na jaw.
5. Nie chcę chować pod korcem wiadomości o moich zaręczynach – niech wszyscy wiedzą, że jestem szczęśliwa.

Sprawdź również:

• Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
• As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
• Amaltea – róg Amaltei
• Baczność – mieć się na baczności
• Bank – mieć coś jak w banku
• Buzia – trzymać buzię na kłódkę
• Adam – w stroju Adama (adamowym)
• Alfa – być alfą i omegą
• Amen – jak amen w pacierzu
• Chmury – chodzić z głową w chmurach

Dodaj komentarz jako pierwszy!