Kowadło – być (znajdować się, znaleźć się) między młotem a (i) kowadłem

Zagoniony XXI wiek i podążanie za współczesną modą. Wszechobecny kult pieniądza i ogromny konsumpcjonizm. Tak wygląda teraz nasz ludzki świat. Popularne urządzenia przestają być potrzebne, a zawody kiedyś tak niezbędne, jak kowal, czy bednarz zastępowane są już przez maszyny.
Wiele przedmiotów takich jak np. kowadło swoje czasy mają już w pierwszych latach istnienia gatunku ludzkiego. Mimo wszystko zapominamy o rzeczach, które używali nasi dziadkowie, czy przodkowie. Zapominamy, że od tego właśnie pochodzi wiele naszych ówczesnych przedmiotów. Przyjrzyjmy się o takiemu często słyszanemu terminowi, jak:”kowadło”. Czy ten zazwyczaj kojarzący się, ze stopem metalu przedmiot musimy kojarzyć tylko i wyłącznie z nim? Otóż odpowiedź jest prosta, nie wcale nie musimy. Kowadło to też, o przykładowo szczyt góry pięknych gór Sudetów, czy część tak znanej nam atmosferycznej struktury jak burza, a dokładnie część chmury burzowej. Oprócz tego oczywiście kowadło, jako termin intrygujący został też tytułem wielu piosenek, zespołów, czy filmów, pojawia się też jako niepozorny motyw literacki. Spójrzmy na utwór „Kowal” znanego nam wszystkim Leopolda Staffa, który o kowadle opowiada tak „Jak wulkan z swych otchłani wyrzucam bezdennych i ciskam ją na twarde, stalowe kowadło. Grzmotem młota w nią walę w radosnej otusze”. Pomimo że podmiot liryczny utożsamia się z bohaterem tytułowym, to kowadło jako atrybut tej osoby tym razem nim nie jest, a uwydatnia, że tym obiektem jest również nasze życie, doświadczenia, nasza życiowa refleksja. Naukowcy z przymrużeniem oka uważają, że nawet zwierzęta niegdyś posługiwały się tym przedmiotem, a szczególnie te dzikie. Takie zw