Mianownik – sprowadzić do wspólnego mianownika

Nie każdy lubi lekcje matematyki, jednak jestem w pełni przekonana, iż każdy spotkał się z sprowadzaniem ułamka zwykłego do wspólnego mianownika. Ułamek składa się z licznika (u góry) i mianownika (na dole). Są one oddzielone kreską ułamkową. Czasami wówczas zdarza się, że tych kresek jest więcej i wtedy mamy do czynienia z piętrowym ułamkiem. Aby go obliczyć musimy pozbyć się kresek ułamkowych, jednak nie możemy ich tak po prostu wyrzucić, niczym skórkę od banana do kosza. Należy wyliczyć dane znajdujące się na niej, zapisać w postaci dwukropka bądź w postaci mnożenia liczb odwrotnych. Następnie mnożyć licznik pierwszego ułamka z licznikiem ułamka drugiego oraz mianownik jednego z nich z mianownikiem drugiego. Po wymienionych wyżej czynnościach należy wyłączyć całości, czyli pozostawił ułamek właściwy. Co oznacza frazeologizm: „Sprowadzać do wspólnego mianownika?”, Jak poprawnie go interpretować?Jak i kiedy powstał? Na te nurtujące pytania odpowiem w dalszej części wypracowania.
Osoba, która sprowadza coś do wspólnego mianownika traktuje bądź robi coś tak samo. Jest to trochę powiązane z praktyką w matematyce. A mianowicie: celem sprowadzenia do wspólnego mianownika jest zrobienie go takim samym, jak ten drugi. Synonimem do podanego wyżej frazeologizmu jest: uogólniać. Przykłady użycia: Sebastian nieźle sobie radzi ze sprowadzaniem do wspólnego mianownika, toteż jest z niego świetny matematyk. Pani Bogumiła pamięta, jak sprowadzała klasę do wspólnego mianownika, ponieważ bardzo się nie lubili.

Sprawdź również:

• Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
• As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
• Amaltea – róg Amaltei
• Baczność – mieć się na baczności
• Bank – mieć coś jak w banku
• Buzia – trzymać buzię na kłódkę
• Adam – w stroju Adama (adamowym)
• Alfa – być alfą i omegą
• Amen – jak amen w pacierzu
• Chmury – chodzić z głową w chmurach

Dodaj komentarz jako pierwszy!