Proch – (ktoś) prochu nie wymyśli

Chińscy alchemicy, starający się wynaleźć eliksir nieśmiertelności, wynaleźli proch, który o ironio, wykorzystywany w celach militarnych znacząco wpłynął na zwiększenie śmiertelności.
Wynalezienie prochu było jednym z najbardziej znaczących wynalazków w dziejach ludzkości. Zrewolucjonizowało sposób prowadzenia działań wojennych.
Jak wiadomo, ludność w taki właśnie sposób rozwiązuje konflikty, więc perspektywy otworzyły się wspaniałe.

Powiedzenie o kimś, że prochu nie wymyśli, nie jest komplementem. Oznacza bowiem, że osoba ta nie zrobi czegoś odkrywczego i nadzwyczajnego, nie jest pomysłowa, kreatywna i błyskotliwa, a wręcz niezbyt inteligentna.
Przykład zastosowania:
Doceń Kacpra, może prochu nie wymyśli, ale zawsze jest chętny, gdy trzeba pomóc w posprzątaniu sali.
Wiedziałam, że Kasia prochu nie wymyśli, ale że aż taką głupotą się popisze, to nie sądziłam.

Nauka tego, w jaki sposób magazynować substancje wybuchowe i obchodzić się z nimi była bardzo długa, a niekiedy prowadziła do tragicznych w skutkach wypadków. Do jednego takiego incydentu doprowadził nawet sam Dobry Wojak Szwejk.
Powiedzenie, że „ktoś siedzi na beczce prochu” oznacza, że póki co znajduje się w bezpiecznej sytuacji, ale może się ona w każdej chwili zmienić i zakończyć katastrofą.
Synonim: ktoś siedzi jak na wulkanie.
Przykład zastosowania:
Pani Zosia, zdając na prawo jazdy miała wrażenie, że siedzi na beczce prochu – jeden zły manewr i znów obleje egzamin.

Samo określenie „beczka prochu” oznacza miejsce, w którym panuje napięta atmosfera grożąca wybuchem gwałtownego konfliktu, a nawet wojną.
Przykład użycia:
Jedno z państw na Bliskim Wschodzie, to prawdziwa beczka prochu. Lada dzień ludzie wyjdą na ulicę i poleje się krew.

Prochu można się też nawąchać. Powiedzieć o kimś, że „nawąchał się prochu”, znaczy tyle, że ma duże doświadczenie wojenne.
Przykład użycia:
Mój dziadek, będąc młodym chłopakiem już nawąchał się prochu. Ma całą masę orderów i odznaczeń wojskowych.

Czasem bywa, że coś „obraca (rozsypuje, rozlatuje) się w proch” – czyli przestaje istnieć, coś ważnego zostaje unicestwione.
Przykład:
Ideały pokolenia moich pradziadków rozsypały się w proch. Teraz młodzież ma zupełnie inne priorytety.

Mówiąc, że „ktoś starł kogoś na proch” oznacza, że odniósł nad nim całkowite zwycięstwo, pokonał go w walce lub rywalizacji.
Przykład użycia:
Szachista rosyjski starł na proch swojego rywala wygrywając z nim po pięciu minutach gry.

Można też próbować „strzelać bez prochu”. Ale nie trzeba być strategiem, żeby wiedzieć, że to nie ma sensu. Mówić, że ktoś strzela bez prochu oznacza, że po prostu się myli, mówi bez zastanowienia, a nawet kłamie.
Przykład użycia:
Podczas wczorajszej debaty jeden z polityków strzelał bez prochu podając argumenty, które nie były prawdziwe.

To już wszystkie przykłady, które chciałam przytoczyć. Może prochu nie wymyśliłam, ale się starałam.

Sprawdź również:

• Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
• As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
• Amaltea – róg Amaltei
• Baczność – mieć się na baczności
• Bank – mieć coś jak w banku
• Buzia – trzymać buzię na kłódkę
• Adam – w stroju Adama (adamowym)
• Alfa – być alfą i omegą
• Amen – jak amen w pacierzu
• Chmury – chodzić z głową w chmurach

Dodaj komentarz jako pierwszy!