Prometejski – bunt prometejski
Bunt prometejski – pochodzi od Prometeusza, mitycznego Tytana, który stworzył człowieka z gliny i łez. Gdy zobaczył, że stworzony przez niego człowiek jest bezbronny i nędzny w porównaniu z bogami, postanowił pomóc ludzkości, aby wyrównać szanse ich bytu z bogami. Gdy pojawił się na Olimpie, ukradł boski ogień z rydwanu Heliosa. Nauczył ludzi jak używać ognia, pokazał im niezbędne umiejętności, takie jak wytapianie metali i tworzenie oręża. Ta zuchwałość Prometeusza bardzo się nie spodobała Zeusowi, który chciał zatrzymać przywileje tylko dla olimpijskich bogów. Cały gniew boski skupił się na Prometeuszu. Zeus długo myślał jak go ukarać – aby kara była adekwatna do winy. Postanowił przykuć Prometeusza do skały Kaukazu, a jego wątrobę codziennie wyjadał sęp, natomiast nocą organ odrastał. W ten sposób Prometeusz miał cierpieć wieczne męki. Po kilkudziesięciu latach, Prometeusza uwolnił Herkules, który zabił sępa.
Bunt prometejski jest bezinteresowny, jest to działanie mające na celu dobro ogółu, z równoczesną gotowością poświęcenia siebie, aby pomóc innym. Prometeusz postanowił zaryzykować swoje życie, aby pomóc ludziom, których przecież stworzył, nie przejmując się konsekwencjami, heroicznie stanął do walki o równość ludzi z bogami. Pokazał jako pierwszy niezgodę, aby bogowie mieli dostęp do przywilejów jakim był bez wątpliwości dostęp do ognia, a ludzie byli takiego dostępu pozbawieni. Prometeusz pokazał swoją postawą, że poświęcenie jednostki może przysłużyć się dobru ogółu.
Sprawdź również:
- Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
- As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
- Amaltea – róg Amaltei
- Baczność – mieć się na baczności
- Bank – mieć coś jak w banku
- Buzia – trzymać buzię na kłódkę
- Adam – w stroju Adama (adamowym)
- Alfa – być alfą i omegą
- Amen – jak amen w pacierzu
- Chmury – chodzić z głową w chmurach
Dodaj komentarz jako pierwszy!