Wieprze – rzucać perły przed wieprze

Rzucać perły przed wieprze – związek frazeologiczny pochodzący z Biblii (biblizm). Właściwie jeśli chcemy przywołać etymologię tego wyrażenia to powinniśmy podkreślić, że pochodzi z Ewangelii wg św. Mateusza 7,6. Chrystus podczas swojego kazania na Górze tymi słowami zwrócił się do swoich Apostołów: “Nie dawajcie psom świętego, ani miećcie pereł waszych przed wieprze, by ich snadź nie podeptali nogami swemi, i obróciwszy się, aby was nie roztargali.” Rzucać perły przed wieprze oznacza więc zdobywanie się na niepotrzebną dobroć, dawanie komuś, kto na to nie zasługuje czegoś cennego, ofiarowanie wartościowej rzeczy, komuś kto tej rzeczy nie będzie umiał docenić I w rezultacie ta rzecz straci swoją wartość. Zestawienie w tym samym wyrażeniu perły – oznaki czegoś wyjątkowego, cennego z wieprzem – pospolitym, bezwartościowym – ma spotęgować wyjątkowość darów, które chcemy ofiarować (perły) – osobie, która na to nie zasługuje (wieprz). Warto również podkreślić, że słowo perła nie zostało tu użyte przypadkowo, perły były nazywane “rosą niebios” bądź “łzami pięknych kobiet” w zestawieniu z pospolitym wieprzem – podkreśla wartość daru, a deprecjonuje role wieprza jako kogoś kto nie zasługuje na dar.
Właściwie możemy uznać ten związek frazeologiczny jako parafrazę zasady powściągliwości, aby nie patrzeć na innych bezkrytycznie i aby zawsze obiektywnie oceniać osobę, którą chcemy obdarować, aby później nie żałować, że nasz prezent nie został dostatecznie mocno doceniony. Najważniejsze, aby obdarowany i obdarowujący w równym stopniu doceniali wartość prezentu.

Sprawdź również:

• Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
• As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
• Amaltea – róg Amaltei
• Baczność – mieć się na baczności
• Bank – mieć coś jak w banku
• Buzia – trzymać buzię na kłódkę
• Adam – w stroju Adama (adamowym)
• Alfa – być alfą i omegą
• Amen – jak amen w pacierzu
• Chmury – chodzić z głową w chmurach

Dodaj komentarz jako pierwszy!