Astygmatyzm
Astygmatyzm
Astygmatyzm inaczej nazywany niezborność rogówkowa, to wada wzroku, która polega na zniekształceniu widzenia. Jest to spowodowane niesymetrycznością rogówki oka. Oznacza to, że moc układu optycznego oka nie potrafi stworzyć punktowego obrazu na siatkówce. Wynika to z różnych mocy dla różnych przekrojów układu optycznego. Prawidłowa budowa rogówki posiada równomierne krzywizny. Powinna ona przypominać zwykłą piłkę, natomiast czasami przy tej wadzie przypomina bardziej piłkę do rugby, co powoduje niewyraźne widzenie.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) astygmatyzm
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) astygmatyzmu
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) astygmatyzmowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) astygmatyzm
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z astygmatyzmem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o astygmatyzmie
Wołacz (O!… witaj!) astygmatyzmie
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) astygmatyzmy
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) astygmatyzmów
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) astygmatyzmom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) astygmatyzmy
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z astygmatyzmami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o astygmatyzmach
Wołacz (O!… witajcie!) astygmatyzmy
Synonimy: niezborność, wada soczewki, aberracja.
Astygmatyzm najczęściej powiązany jest z innymi wadami wzroku, takimi jak dalekowzroczność i krótkowzroczność. Kiedy krótkowzroczność jest razem z nadwzrocznością w osi prostopadłej, nazywane jest to mieszaną niezbornością oka. Mierzy się ją poprzez dioptrię cylindryczną. Astygmatyzm występuje u każdego człowieka, i wynosi ona 0,5 dioptrii. Jeśli wynosi ona do 1 jest określana jako niska, jeżeli do 2 – wysoka, 3 – bardzo wysoka.
U większości osób astygmatyzm jest regularny. Przekroje układu oka, z największą i najmniejszą mocą optyczna, są do siebie prostopadle. Przez co jest ona równa różnicy w mocy refrakcyjnej pomiędzy tymi przekrojami, nazywanymi przekrojami głównymi, które tworzą kąt prosty. Natomiast astygmatyzm nieregularny nie posiada głównych przekrojów, które krzyżują się pod kątem prostym albo jest ich więcej niż dwa.
Astygmatyzm regularny posiada trzy formy, w których może występować:
1. Prosty: rogówka jest bardziej stroma w przekroju pionowym w porównaniu do poziomego, co jest przyczyną większego załamania światła w pionie.
2. Odwrotny: załamanie światła jest większe w poziomej płaszczyźnie.
3. Skośny: oś mieści się pomiędzy prostym, a ostrym.
Innym podziałem astygmatyzmu, jest klasyfikacja kliniczna. Dzieli się je ze względu na położenie ognisk w przekrojach głównych.
1. Krótkowzroczny zwykły: jedno z ognisk znajduje się na siatkówce, a drugie przed nią. W przekroju głównym jedno oko jest miarowe, drugie zaś krótkowzroczne.
2. Krótkowzroczny złożony: oba ogniska znajdują się przed siatkówką, w przekrojach są one krótkowzroczne.
3. Nadwzroczny zwykły: jedno ognisko leży na siatkówce (jest miarowe), a drugie za siatkówką (jest nadwzroczne).
4. Nadwzroczny złożony: ogniska występują na siatkówce i są to oczy nadwzroczne.
5. Mieszany: jedno ognisko znajduje się przed, a drugie za siatkówką. W przekroju jedno jest krótkowzroczne, drugie nadwzroczne.
Dokładna przyczyna powstawania astygmatyzmu nie jest poznana. Wiadomo tylko, że jest on dziedziczony i występuje, gdy rogówka albo soczewka oka nie ma prawidłowego, kulistego kształtu. Powoduje to rozproszenie światła, które wpada do oka i przez to nie skupia się prawidłowo na siatkówce. To daje efekt rozmazanego obrazu.
Jedną z takich przyczyn mogą być urazy oka, a także stożek rogówki. Jest to schorzenie, sprawiające, iż rogówka przybiera kształt stożka.
Nie leczenie, nie zdiagnozowanie astygmatyzmu może przyczynić się do pojawienia objawów astenopijnych. Jednakże objawiamy astygmatyzmu są:
• Rozmazane widzenie przedmiotów zarówno z bliska, jak i daleka;
• Widzenie jak przez mgłę;
• Ból oczu;
• Ból głowy;
• Napięcie w okolic gałek ocznych;
• Gwiazdy widziane jako plamki;
• Tarcie oraz mrużenie oczu;
• Mylenie liter;
• Przekrzywianie głowy;
• Częstsze mruganie;
• Łzawienie, swędzenie i pieczenie oczu;
• Linie proste widziane jako krzywe;
• Szybkie zmęczenie przy czytaniu;
• Nieostre kontury;
• Problemy z koncentracją.
Aż połowa noworodków w chwili narodzin ma astygmatyzm, który zanika i czterech piątych dzieci do ich piątego roku życia. Powodowane jest to wzrostem i rozwojem młodego człowieka. W wieku szkolnych (5–18 lat) rogówka jest płaska i są niskie wartości astygmatyzmu. W okresie dorosłości do 40 roku życia rogówka stabilizuje się i astygmatyzm jest zgodny z regułą.
Przykłady:
Osoby z astygmatyzmem mogą nosić zarówno okulary, jak i soczewki kontaktowe.
Astygmatyzm jest ciężki do samodzielnego zdiagnozowania, dlatego najlepiej udać się do okulisty.
Soczewki i okulary nie leczą, lecz korygują astygmatyzm.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!