Belfer
Belfer to inaczej nauczyciel. To jeden z najstarszych zawodów. Pedagog cieszył się na ogół pełnym uznaniem ze strony społeczeństwa. Nauczyciel był osobą pełniącą wiele zaszczytnych funkcji, zajmującą się poważnymi przedsięwzięciami. To nauczyciele decydowali o tym, kto, do jakiej pracy się nadaje, lub, jakie ma wykonywać prace. Nie zawsze jednak nauczyciele otrzymywali odpowiednie wynagrodzenie za swoją pracę. Bywało, iż ledwo wiązali koniec z końcem i aby się utrzymać, szukali dodatkowych zajęć. Jest to przede wszystkim zawód, którego wykonywanie zapewnia utrzymanie. Nauczyciel jest osobą, która została wykształcona do tego, aby nauczać i wychowywać dzieci, młodzież oraz dorosłych. Jego zadaniem jest także rozwijaniem zdolności i umiejętności podopiecznych.
Synonimy: pedagog, nauczyciel, przewodnik, mentor
Odmiana przez przypadki:
M. belfer/belfrzy
D. belfra/belfrów
C. belfrowi/belfrom
B. belfra/ belfrów
N. belfrem/belframi
Msc. belfrze/belfrach
W. belfrze/belfrzy
Uważa się jednak, że nauczycielem musi być osobą, która ma do tego powołanie. Zmieniające się społeczeństwo narzuca określone wymagania szkole i nauczycielom. Stawia to pedagoga w nowej i ciągle zmieniającej się sytuacji. Rola nauczyciela wiąże się ściśle z przemianami życia społecznego, do którego przygotowuje on swoich wychowanków. Od systemu szkolnego oczekuje się, aby dostarczał wysoko wykwalifikowanych kadr, umacniał ojczyznę, decydował o roli jednostki w społeczeństwie, odgrywał rolę czynnika torującego drogi awansu dorastającym pokoleniom. Te oczekiwania dotyczą nie tylko młodzieży, lecz również nauczycieli, którzy powinni podnosić kwalifikacje, uzupełniać swoją wiedzę ze względu na zmieniającą się rzeczywistość. Kolejne reformy systemu szkolnictwa powodują, że przed nauczycielem są stawiane coraz nowe zadania. Nie zawsze jest on w stanie im podołać, a czasem mimo nakazywanych zmian pracuje on według starych przyzwyczajeń.
W XXI wieku szczególną wagę przywiązuje się do kompetencji pedagogów. Rola nauczyciela należy do najtrudniejszych ról zawodowych. Musi on występować w stosunku do kolejnych pokoleń w charakterze strażnika tradycji.
Kompetencje rozumie się najczęściej jako właściwości, zakres uprawnień, cele, do których zmierza zachowanie społeczne jednostki, strukturę, która stanowią indywidualne zdolności i cechy. J. Strelau definiuje kompetencje jako władzę, która wynika „z przekonania o wiedzy i umiejętnościach ekspertów.”
Analizując kompetencje nauczycieli wyróżnia się kompetencje merytoryczne, które dotuczą nauczanego przedmiotu; kompetencje dydaktyczno – metodyczne, wiążące się z warsztatem nauczania, metodami i technikami nauczania oraz kompetencje wychowawcze, które wiążą się z oddziaływaniem uczniów i wymagają od nauczyciela umiejętności rozwiązywania problemów uczniów, doradzania, oddziaływania wychowawczego.
Oprócz wielu niezbędnych cech, nauczyciele powinni wyróżniać się pasją. Dzięki temu mogą oni być autentyczni w swoich działaniach, cechować się entuzjazmem, doskonalić i zdobywać wiedzę na temat swoich słabości. Profesjonalizm to również chęć zdobycia wiedzy o swoich słabościach. Dlatego należy zawsze umiejętnie planować rozwój zawodowy, aby natłok zajęć i obowiązków nie przyczynił się do wypalenia zawodowego czy też utraty pasji. Dobry nauczyciel powinien interesować się dziećmi i młodzieżą jako przedmiotem oddziaływania. Konieczne jest, by lubił dzieci i był emocjonalnie zaangażowanym w ich problemy, powinien mieć ze swymi uczniami dobre stosunki. Doby nauczyciel winien traktować swych uczniów jako rozwijające się jednostki ludzkie, zauważać ich podmiotowość, a nie przedmiotowość. Niezbędne mu też jest poczucie odpowiedzialności za tworzenie osobowości swych wychowanków, powinien być optymistą w zakresie możliwości i umiejętności dzieci i młodzieży. Musi odczuwać potrzebę oddziaływania, nie może być biernym obserwatorem, lecz aktywnym działaczem współtworzenia społeczeństwa.
Aby umiejętnie oddziaływać na swoich wychowanków nauczyciel musi respektować innych ludzi ze szczególnym uwzględnieniem ich cech indywidualnych. Powinien pozwolić swym wychowankom iść drogą ich własnego rozwoju, oraz dostosowywać swoje działania i zachowania do indywidualnych cech dziecka. Zdolność do empatii i wrażliwość pedagogiczna jest mu bardzo potrzebna, aby mógł prawidłowo oceniać zmieniającą się sytuację dydaktyczno – wychowawczą i odpowiednio dostosować do niej własny sposób postępowania. Dobry pedagog powinien być swego rodzaju artystą wrażliwym na wszystko, co znajduje się w sferze stosunków międzyludzkich, w których nieustannie dostosowuje swoje zachowania. Musi mieć takt pedagogiczny, czyli odpowiednio zachowywać się w zmieniających się sytuacjach i respektować różnice między poszczególnymi dziećmi. Nauczyciel nie może swojego sposobu postępowania narzucać uczniom, lecz powinien integrować swoje postępowanie z postępowaniem uczniów.
Integrujące postępowanie nauczyciela sprzyja wykształceniu się u uczniów występowania współdziałania, samodzielności, ujawniania inicjatywy, podejmowania zadań wykraczających poza cele jednostki. Bardzo ważne jest to dla uczenia się, ponieważ wzmaga się motywacja do nauki, oraz kształtują się zainteresowania poznawcze. Takie odpowiednie zachowanie nauczyciela podwyższa jego autorytet w klasie.
Przykłady użycia:
Nowak jest najlepszym belfrem, jakiego mieliśmy.
Dawniej nauczyciela nazywano belfrem.
Ten belfer jest prawdziwym przyjacielem młodzieży.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!