Bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo jest niezwykle ważne w życiu całych narodów, jak i jednostek. Bezpieczeństwo wpływa na codzienną egzystencję, stosunki wewnętrzne w państwie oraz relacje międzynarodowe.
Bezpieczeństwo to także okres, w którym nie ma żadnych zmartwień, niepewności, niepokoju. Bezpieczeństwo to pewność przetrwania, posiadania swobód rozwojowych.
R. Białoskórski wskazuje dzieli bezpieczeństwo na poszczególne rodzaje: bezpieczeństwo podmiotowe, przedmiotowe, przestrzenne, czasowe.
S. Koziej wskazuje z kolei następującą typologię bezpieczeństwa:
1. według koncepcji: zapobiegania i reagowania,
2. według roli: deklaratywną, rzeczywista i idealna,
3. według procedur konfrontacji: działań kolejnych i działań jednoczesnych,
4. według metod prowadzących do zwycięstwa: pokonania, wyczerpania, zniszczenia,
5. według sfer aktywności strategicznych: dyplomatyczna, ekonomiczna, informacyjna, militarna,
6. według zasięgu: całościowa i na obszarze konkretnego konfliktu,
7. według treści: operacyjna, percepcyjno – transformacyjna.
Po zakończeniu zimnej wojny i rozpadu funkcjonującego dotychczas świata zaczęły się pojawiać nowe koncepcje bezpieczeństwa. Znaczna część z nich zawierała postulaty, aby skupiać się na zagrożeniach o charakterze pozamilitarnym, które mają charakter transnarodowy. Do koncepcji tego rodzaju można zaliczyć:
1. bezpieczeństwo ekologiczne – zwraca uwagę na zagrożenia środowiskowe, włącznie z problemem dziury ozonowej,
2. bezpieczeństwo społecznościowe – jest to bezpieczeństwo zakorzenienia danej społeczności,
3. bezpieczeństwo jednostki, które określa się także jako bezpieczeństwo człowieka.
Ideę tę promuje przede wszystkim ONZ, która odnosi się całego spektrum zagrożeń dla ludzi wiążących się zarówno z codzienną egzystencją, jak i zagrożeniami społeczno ekonomicznymi, kończąc na łamaniu praw i wolności człowieka.
Szczególną uwagę zwraca się na bezpieczeństwo określane jako bezpieczeństwo społecznościowe, które nie oznacza tego samego, co bezpieczeństwo socjalne. Bezpieczeństwo socjalne rozumie się jako bezpieczeństwo ekonomiczne, natomiast społecznościowe dotyczy jakiejś zbiorowości oraz jej tożsamości. Szerokiego ujmowania bezpieczeństwa społecznego można się doszukiwać w ogólnym nurcie zmian, które zachodziły w podejściu do problematyki bezpieczeństwa po upadku bipolarnego systemu. Istotne znaczenia miał w tej kwestii miał dorobek ONZ, a przede wszystkim koncepcja bezpieczeństwa jednostki lub bezpieczeństwa człowieka lub bezpieczeństwa ludzkiego. Termin human security oznacza wyzwalanie i ochronę człowieka przed różnorodnymi formami potencjalnych zagrożeń.
Problematyka human security istotne znaczenie ma raport UNDP z 1994 roku. Autorzy tego raportu wskazują związek między zrównoważonym rozwojem społecznym a bezpieczeństwem. W raporcie stwierdzono także, że koncepcja bezpieczeństwa przez dłuższy okres była rozumiana wyłącznie jako bezpieczeństwo terytorium, które jest wolne od zewnętrznej agresji, jako ochrona interesu narodowego w polityce zagranicznej, a także jako światowe bezpieczeństwo. Dla przeciętnego obywatela brak poczucia bezpieczeństwa wiąże się z obawami związanymi z codziennym życiem. W raporcie wskazano dwie główne nurty koncepcji human security. Pierwsza wyjaśnia bezpieczeństwo jako wolne od problemów typu głód, choroby, prześladowania. W drugim znaczeniu oznacza ochronę przed nagłymi wypadkami w codziennym życiu.
Istotne znaczenie w rozumieniu human security można wskazać dwie szkoły. Pierwsza z nich, to szkoła japońska; druga – kanadyjska. Japońska szkoła zwraca uwagę na zaspokojenie egzystencjalnych potrzeb jednostki i zapewnienie jej bezpieczeństwa w pozytywnym znaczeniu. Szkoła kanadyjska skupia się z kolei na wolnościach politycznych i prawach człowieka. W związku z powyższymi ustaleniami stwierdzono, że bezpieczeństwo socjalne stanowi kategorię węższą, gdyż ogranicza się do zapewnienia środków do życia, a jego zagrożenia sprowadzają się do ryzyk socjalnych, czyli możliwości wystąpienia choroby, choroby zawodowej, niepełnosprawności i wielu innych. Bezpieczeństwo społeczne rozumie się nie tylko jako obecność środków utrzymania, a także brak zagrożeń w postaci ryzyk socjalnych i stwarza wiele możliwości rozwoju człowieka.
Bezpieczeństwo społeczne wiąże się z polityką społeczną. Politykę społeczną rozumie się jako dyscyplinę naukową i praktyczną działalność uprawnionych do tego podmiotów. Wyróżnia się następujące dziedziny polityki społecznej: politykę ludnościową i rodzinną, w dziedzinie zatrudniania, płac, warunków i ochrony pracy, mieszkaniową, ochrony zdrowia, oświatową, kulturalną.
Synonimy:
spokój
Antonimy:
zagrożenie, niebezpieczeństwo, niepokój, chaos
Odmiana przez przypadki:
M. bezpieczeństwo
D. bezpieczeństwa
C. bezpieczeństwu
B. bezpieczeństwo
N. bezpieczeństwem
Ms. bezpieczeństwie
W. bezpieczeństwo
Przykłady użycia:
1. Powinniśmy wszyscy dbać o swoje bezpieczeństwo.
2. Porozmawiajmy na temat bezpieczeństwa w szkole.
3. Nad naszym bezpieczeństwem czuwa policja.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!