Bezpieczeństwo narodowe
Przedstawienie definicji bezpieczeństwa nie stanowi łatwego zadania ze względu na to, że bezpieczeństwo jest dyscypliną będącą w kręgu zainteresowań różnych nauk. W literaturze można spotkać wiele definicji tego pojęcia. Jedna z nich określa bezpieczeństwo jako stan, w którym państwo jest zdolne do przeciwstawienia się zagrożeniom ze strony innych.
Synonimy: bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo kraju
Antonimy: zagrożenie, wojna
Odmiana przez przypadki:
M. bezpieczeństwo narodowe
D. bezpieczeństwa narodowego
C. bezpieczeństwu narodowemu
B. bezpieczeństwo narodowe
N. bezpieczeństwem narodowym
Msc. bezpieczeństwie narodowym
W. bezpieczeństwo narodowe
Inna definicja mówi, że bezpieczeństwo utożsamia się z brakiem zagrożeń fizycznych oraz ochroną przed nimi.
Kolejna definicja określa bezpieczeństwo jako umiejętność przetrwania, tożsamość, możliwość rozwijania się, a także poczucie niezależności.Bezpieczeństwo kojarzy się ze spokojem, realizacją życiowych celów, określonym poziomem dobrobytu, zaspokojeniem standardowych potrzeb życiowych, stabilnym rozwojem otoczenia, brakiem zagrożeń oraz pewną przyszłością. Jest to stan, który umożliwia realizowanie własnych celów, uzyskanie pomocy, jeśli jest to konieczne.
Szczególnie ważne jest bezpieczeństwo narodowe. Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa określa się jako jeden z dwóch typów bezpieczeństwa, który oznacza stan rzeczy, zbiór okoliczności, które mają miejsce we wszystkich dziedzinach aktywności wewnętrznej, które cechują się stabilnością, harmonią rozwoju. Bezpieczeństwo zewnętrzne rozumie się jako jeden z dwóch aspektów bezpieczeństwa państwa, który oznacza zbiór okoliczności, wyróżniający się brakiem negatywnych oddziaływań ze strony innych podmiotów. Bezpieczeństwo zewnętrzne umożliwia stabilny oraz harmonijny rozwój państwa. Nie może ono być utożsamiane z bezpieczeństwem narodowym, ponieważ jest ono aspektem bezpieczeństwa państwa. Stanowi część bezpieczeństwa narodowego. O bezpieczeństwie jest mowa w Konstytucji RP z 1997 roku, a dokładnie o bezpieczeństwie obywateli, bezpieczeństwie państwa. Nie pojawiają się tam jednak takie pojęcia jak bezpieczeństwo publiczne czy porządek publiczny. Szczególne znaczenie ma jednak bezpieczeństwo narodowe. Największe znaczenie ma art. 5 Konstytucji, zgodnie z którym RP stoi na straży niepodległości, nienaruszalności terytorium, gwarantuje wolności człowieka, a także bezpieczeństwo obywateli. Zapewnia bezpieczeństwo dla środowiska i dziedzictwa kulturowego.
Po zakończeniu zimnej wojny i rozpadzie funkcjonującego dotychczas świata zaczęły się pojawiać nowe koncepcje. Znaczna część zawierała postulaty, aby skupiać się na zagrożeniach o charakterze pozamilitarnym, które mają charakter transnarodowy. Do koncepcji tego rodzaju można zaliczyć:
• bezpieczeństwo ekologiczne – zwraca uwagę na zagrożenia środowiskowe, włącznie z problemem dziury ozonowej,
• bezpieczeństwo społecznościowe – jest to bezpieczeństwo zakorzenienia danej społeczności,
• bezpieczeństwo jednostki, które określa się także jako bezpieczeństwo człowieka.
Ideę tę promuje przede wszystkim ONZ, która odnosi się całego spektrum zagrożeń dla ludzi wiążących się zarówno z codzienną egzystencją, jak i zagrożeniami społeczno ekonomicznymi, kończąc na łamaniu praw i wolności człowieka.
Zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom jest uznawane za podstawowy obowiązek państwa i samorządu terytorialnego Taki stan rzeczy przewidują ustawy o samorządzie gminnym, powiatowym i wojewódzkim. Zgodnie z obowiązującym w Polsce porządkiem prawnym zapewnienie porządku i bezpieczeństwa należy do policji, straży gminnych i miejskich. Odpowiedzialność za sprawy związane z bezpieczeństwem i koordynacją działań prewencyjnych powinna spoczywa przede wszystkim na jednoosobowych organach władzy administracyjnej: Prezesie Rady Ministrów, wojewodach, starostach, prezydentach miast, burmistrzach, wójtach. Mają oni uprawnienia ustawowe wobec elementów podsystemów: policji, edukacji, zdrowia, pomocy społecznej, kultury fizycznej, organizacji pozarządowych.
Odpowiedzialność za sprawy związane z bezpieczeństwem i koordynacją działań prewencyjnych powinna spoczywa przede wszystkim na jednoosobowych organach władzy administracyjnej: Prezesie Rady Ministrów, wojewodach, starostach, prezydentach miast, burmistrzach, wójtach. Mają oni uprawnienia ustawowe wobec elementów podsystemów: policji, edukacji, zdrowia, pomocy społecznej, kultury fizycznej, organizacji pozarządowych.
Przykłady użycia:
Za bezpieczeństwo narodowe odpowiadają władze państwa.
W maju odbędzie się konferencja poświęcone bezpieczeństwu narodowemu.
W RPA bezpieczeństwo narodowe jest poważanie zagrożone.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!