Crp

Crp jest skrótem i posiada kilka znaczeń
Białko C-reaktywne (ang. C reactive protein)

CRP jest białkiem powstającym w wątrobie i komórkach tłuszczowych, a następnie wydzielanym do krwiobiegu. Zaliczane jest do białek ostrej fazy i bierze udział w odpowiedzi immunologicznej. Jego funkcja polega na ułatwieniu wiązania dopełniacza dzięki czemu ułatwia proces fagocytozy i opsonizacji oraz zmienia funkcję granulocytów i monocytów. Jest najwcześniej odkrytym białkiem rozpoznającym patogeny. Swoją nazwę „C-reaktywne” zawdzięcza możliwości wiązania się w wielocukrem wchodzącym w skład otoczki dwoinki zapalenia płuc, oznaczanym literą C.
Stężenie CRP we krwi zwykle nie przekracza 5mg/l i jest to wartość, którą większość laboratoriów uznaje za górną granicę normy. Uznaje się, że stężenie powyżej 10mg/l mocno przemawia za toczącym się w organizmie stanie zapalnym. Znacznie podwyższony poziom jest charakterystyczny dla infekcji, szczególnie bakteryjnych. Najwyższe stężenie obserwuje się przy zakażeniach bakteriami gram-ujemnymi, po dużych urazach i operacjach (nawet powyżej 500mg/l). Przy stanie zapalnym wywołanym przez bakterie gram-dodatnie te wartości są nieco niższe, a najniższe przy infekcjach wirusowych (w granicach 30-40mg/l).
Na wartość CRP mają wpływ takie czynniki jak wiek, płeć, masa ciała, rasa, stosowane używki (palenie papierosów) i leki.
Zbyt wysoki poziom białka C-reaktywnego występuje w:
zakażeniach bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych i grzybiczych

stanach zapalnych wywołanych przez choroby autoimmunologiczne i zapalne

urazach

zawale serca

nowotworach

Coraz częściej poziom białka C-reaktywnego wykorzystuje się do oceny ryzyka rozwoju choroby wieńcowej. W tym celu wykonuje się wysokoczuły test hs-CRP. Metoda ta jest jednak nieprzydatna u osób z przewlekłym stanem zapalnym.
Planowanie zdolności produkcyjnych (ang. capacity requirements planning)

Jest terminem używanym a zarządzaniu. Planowanie zdolności produkcyjnych polega na ustalaniu, pomiarach i dostosowyw