Cynizm
Cynizm
Słowo cynizm w obecnej postaci pochodzi od łacińskiego cynismus, które swoje początku ma w greckim kyon, oznaczającym pies. Istnieje także hipoteza, iż wyraz cynizm pochodzi od prowadzonej przez cyników szkoły w Atenach.
Synonim:
• W znaczeniu złych cechy charakteru u człowieka: chytrość, diaboliczność, kłamliwość, krętactwo, nieetyczność, podłość, podstępność, wyrachowanie, zwodniczość
• Jako wyśmiewanie czegoś lub kogoś: drwina, ironia, jędzowatość, kpina, obśmiewanie, parodia, sarkazm, szyderstwo, szydzenie, wyśmiewanie
• W odniesieniu do kłamania: blagierstwo, fałszywość, hipokryzja, kłamanie, nieszczerość, udawanie, wprowadzanie w błąd
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) cynizm
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) cynizmu
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) cynizmowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) cynizm
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z cynizmem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o cynizmie
Wołacz (O!… witaj!) cynizmie
Historia cynizmu sięga aż czwartego wieku przed naszą erą, związanych z tym czasów Diogenesem. Wtedy cynizm był poglądem filozoficznym. Uwzględniał cnotę jako najważniejszą wartość życia. Ludzie wznawiający cynizm, wyzbywali się materialistycznych wartości na rzecz rozwoju duchowego. Cynicy żyli bardzo skromnie. Nie gromadzili oni, a rozdawali swoje majątki. Nie jedli za wiele, żyli w zgodzie z prawami natury. Odrzucali normy, prawa, zasady funkcjonujące w społeczeństwie.
Za okresu cesarstwa rzymskiego cynizm stał się coraz bardziej popularny. Wiele jednostek było przywiązanych do filozofii cyników. Odrzucali dobra materialne i dążyli do cnoty. Mimo to prowadzono sprzeczne z tym życie. W okresie późnego cesarstwa rzymskiego znaczenie cynizmu zaczęło się zmieniać. Pozytywne znaczenie tego słowo zaczęło zanikać, a w zamian tego pojawiły się negatywne poglądy utożsamiające je z egoizmem i kłamaniem.
Obecnie cynizm to cecha etyczna, która obejmuje tylko fragment filozofii cyników. Dzisiaj cynik odrzuca normy, podważa zasady panujące w społeczeństwie, grupie i nie chce postępować zgodnie z nimi. Cynik obecnie jest buntownikiem, arogancką i samolubną jednostką.
Dzisiaj cynik nie jest utożsamiany z założeniami filozofii cyników. Jest to część języka potocznego, która nie ma żadnego związku z doktrynami filozoficznymi.
Jest wiele źródeł cynizmu: dzieciństwo, wychowanie. Cynikami często są ludzie o pesymistycznych poglądach na świat oraz ze skłonnościami do stanów depresyjnych, nerwicach.
Najprościej mówiąc cynik to osoba lekceważąca wszystkie normy oraz zasady. Odnosi się do nich obojętnie, wrogo oraz z pogardą. Osoby utożsamiające się z cynikami postępują według własnych zasad moralnych. Często czyni tym samym rzeczy niezgodnie i niedorzecznie z obowiązującymi zasadami i prawem. Nieustannie jest on podejrzliwy, nie wierzy w drugiego człowieka. Nie wierzy w bezinteresowność lub życzliwość innych osób. Cynik jest człowiekiem zimnych, bez empatii. W społeczeństwie jest postrzegany jako arogancki, bezczelny, agresywny i osoba bez kultury.
Cynizmu nie należy mylić z sarkazmem. Ten drugi jest drobną złośliwością, która krytykuje kogoś lub coś. Jest to rodzaj inteligentnej ironii, gdyż na samym początku nie widać w niej złośliwości. Cynik może być pesymistą, ale nie jest to obowiązkowa ich cecha.
Poprzez swój sposób bycia, nikt nie przepada za cynikami, którzy są nieżyczliwi i bezczelni. Ludzie starają się ich unikać, ale to nie pomoże w zniwelowaniu cynizmu. Aby z nim walczyć, należy żyć zgodnie ze swoimi zasadami praz do przestrzegania nakłaniać także innych.
Przykłady:
Dawniej cynizm był pozytywnie odbieranym poglądem filozoficznym.
Cynicy obecnie są postrzegani jako negatywne jednostki przez resztę społeczeństwa.
Sarkazm nie jest tym samym co cynizm.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!