Cyrylica
Cyrylica to pismo używane do zapisu niektórych języków słowiańskich – głównie wschodniosłowiańskich oraz południowosłowiańskich. Za pomocą cyrylicy zapisuje się między innymi język rosyjski, ukraiński, białoruski, serbski, bułgarski i kazachski.
Słowo „cyrylica” pochodzi od imienia apostoła, św. Cyryla, który razem ze św. Metodym w IX wieku prowadził misję wśród plemion słowiańskich. W jej trakcie zapisał i wprowadził do liturgii język słowiański. Tworząc zapis, powstały dwa alfabety – początkowo głagolica, a później cyrylica, w której znalazły się niektóre litery zapożyczone z głagolicy. Początkowo oba alfabety były używane obok siebie, jednak z czasem to cyrylica okazała się praktyczniejsza i wyparła praktycznie całkowicie głagolicę. Co ciekawe, choć nazwa wskazywałaby, że to właśnie św. Cyryl był twórcą cyrylicy, uważa się, że to któryś z jego uczniów był odpowiedzialny za powstanie tego pisma.
Opracowanie takiego pisma było niezbędne, gdyż zapisanie języków słowiańskich znanymi ówcześnie alfabetami było niemożliwe. Cyrylica, dzięki połączeniu liter greckich oraz znaków, które oddawały brzmienie głosek występujących w językach Słowian, mogła już spełnić tę funkcję. Można zatem powiedzieć, że cyrylica to alfabet opracowany specjalnie na potrzeby fonetyki języka starosłowiańskiego.
Najstarsze ślady, wskazujące na posługiwanie się cyrylicą, pochodzą z terenów obecnej Bułgarii. Następnie pismo to rozpowszechniło się na teren Serbii, a później dotarło do Rusi Kijowskiej. Była tam używana w takiej samej formie aż do XVII wieku. Wtedy to car Piotr Wielki zdecydował się na unowocześnienie alfabetu. Nowa forma cyrylicy, używana od tamtego czasu, określana jest jako grażdanka. Z początku była ona używana jedynie do zapisu najważniejszych aktów w kancelarii carskiej, stopniowo jednak przyjęła się także w innych sferach piśmiennictwa.
Przymiotnikiem utworzonym od słowa cyrylica jest cyrylicki.
Synonimem do słowa cyrylica jest: alfabet starosłowiański.
##Odmiana przez przypadki:
Liczba pojedyncza:
Mianownik (kto? co?) – cyrylica
Dopełniacz (kogo? czego?) – cyrylicy
Celownik (komu? czemu?) – cyrylicy
Biernik (kogo? co?) – cyrylicę
Narzędnik (z kim? z czym?) – cyrylicą
Celownik (o kim? o czym?) – cyrylicy
Wołacz (o!) – cyrylico!
Liczba mnoga tego wyrazu nie jest używana.
##Przykładowe zdania z zastosowaniem wyrazu „cyrylica”:
Alfabet rosyjski, nazywany cyrylicą, składa się z 33 liter, z czego 21 to spółgłoski, 10 samogłoski, a pozostałe dwie to znaki – miękki i twardy, które nie są dźwięczne.
Trudności podczas nauki cyrylicy wynikają głównie z kilku powodów: niektóre litery są do siebie podobne, w poszczególnych wyrazach trudno jest odróżnić twardość lub miękkość spółgłosek, niektóre z liter są w zapisie podobne do tych w języku polskim, co nasuwa pewne skojarzenia odnośnie wymowy.
Z cyrylicą można się polubić, wystarczy dużo ćwiczyć – przepisywać sprawiające trud wyrazy, wykonywać różne zadania, głośno czytać i poświęcać chociaż chwilę każdego dnia, aby doskonalić swój poziom językowy.
Gdy do dyspozycji pozostały mi same obcojęzyczne źródła spisane cyrylicą, myślałam, że się załamię, jednak chęć skończenia studiów i oddania pracy w terminie sprawiły, że godzinami ślęczałam nad tymi książkami.
Prezydent Kazachstanu zapowiedział kilka lat temu, że do 2025 roku jego kraj przejdzie z cyrylicy na alfabet łaciński.
Szybkie rozprzestrzenianie się cyrylicy wiązało się z tym, że była znacznie lepiej przemyślana i prostsza do opanowania niż głagolica – szybko zatem przyjęła się w Bułgarii, na Rusi Kijowskiej, w Serbii i Macedonii.
Cyrylica od zawsze niesamowicie mnie fascynuje – te litery wyglądają tak ciekawie, są zupełnie inne niż nasze!
Staś bardzo chciałby nauczyć się nowego języka, ostatnio uwziął się na białoruski, bo usłyszał pana mówiącego w tym języku w telewizji, ale pewnie za kilka dni mu przejdzie, bo okiełznanie cyrylicy nie jest przecież takie proste.
Najstarsze zabytki spisane cyrylicą to inskrypcje na grobach w Bułgarii, które datuje się na połowę IX wieku.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!