Ekspresjonizm

Ekspresjonizm

Słowo ekspresjonizm pochodzi z języka łacińskiego, od słowa: expressio. Wyraz ten tłumaczy się jako wyraz albo wyrażenie. Ekspresjonizm jest kierunkiem artystycznym w kulturze europejskiej i amerykańskiej w pierwszej połowie XX wieku. Obecny był on we wszystkich dziedzinach sztuki.

Odmiana rzeczownika:

Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) ekspresjonizm
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) ekspresjonizmu
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) ekspresjonizmowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) ekspresjonizm
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z ekspresjonizmem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o ekspresjonizmie
Wołacz (O!… witaj!) ekspresjonizmie

Pierwszy raz tego terminu użył francuskiego malarza Julian Auguste Herve w 1901 roku, który nazwał tak cykl swoich obrazów, które wystawiał w paryskim Salonie Niezależnych.
Ekspresjonizm jest kierunkiem przeciwnym do impresjonizmu. Tak jak ten drugi ekspresjonizm odnosi się do wyrażania subiektywnych odczuć i wrażeń artysty to jednak inne jest ich źródło. W tym pierwszym były to głównie przykre, smutne, przygnębiające ukazane przesadnie przeżycia. Czasami ukazywano je w gwałtowny, agresywny i nietypowy sposób.
Artyści tego nurtu dążyli do wydobycia wyjątkowych, zniekształconych, a nawet patologicznych zjawisk. Używali symboli, które miały kojarzyć się z mrocznymi zakątkami ludzkiej podświadomości. W swoich dziełach przedstawiali zdeformowaną rzeczywistość, by przekazać swoją jej wizję.

Takie naginanie rzeczywistości było najbardziej charakterystyczną cechą artystów tego okresu. Aby tego dokonać stosowali silne kontrasty: kolorystyczne, brzmieniowe, znaczeniowe. Dlatego tworzono także irracjonalne fabuły, groteskowe postacie oraz oderwane od rzeczywistości plany.

Ekspresjonizm w:

• Malarstwie – rozwinął się w początkach XX wieku w Niemczech. Obrazy były tworzone bardzo kontrastowo pod względem przede wszystkim kolorystki, ale także kształtów i walorów. Malarze zrezygnowali z iluzji trójwymiarowości stosowaniu przez perspektywę. Zastępowali ją zestawieniem barw oraz kształtów. Ich paleta barw była niezwykle intensywna i nieharmonijnie zestawiona albo wręcz przeciwnie