Epidemia
Epidemia – masowe zachorowania ludzkie, obecnie także zwierzęce, które dotykają chorych w podobnych czasie i na tym samym terenie. Kiedy epidemia osiąga gigantyczne rozmiary, wtedy należy używać terminu „pandemia”.
Często powodem wybuchu epidemii jest endemia, czyli regularne zachorowania na pewnym terenie, zwykle dotyczące mieszkańców danych państw lub miast. Przez endemię część mieszkańców nabywa odporność. Rejonów endemicznych można szukać w środkowej Afryce, Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej.
Jakie są synonimy epidemii?
W tym samym kontekście można użyć następujących słów: plaga, zaraza, pomór, choroba zakaźna, plaga
1. Epidemia nie zawsze dotyczy tylko chorób zakaźnych.
2. Jedną z najgroźniejszych zaraz była Wielka Zaraza w Atenach.
3. Obecnie słowo „epidemia” stosuje się także w przypadku zachorowań zwierzęcych.
Jak odmienić ten wyraz przez przypadki?
1.Mianownik – epidemia/ epidemie
2. Dopełniacz – epidemii/ epidemii
3. Celownik – epidemii/ epidemiom
4. Biernik – epidemię / epidemie
5. Narzędnik – epidemią / epidemiami
6. Miejscownik – epidemii/ epidemiach
7. Wołacz – epidemio/ epidemie
Pora na omówienie kilku plag, które wydarzyły się w różnych momentach.
Jedną z najbardziej popularnych zaraz była Czarna Śmierć, pierwsze ognisko dżumy pojawiło się w Kirgistanie, stamtąd dżuma przeniosła się do Indii oraz Chin. Na terenach europejskich pierwsze przypadki Czarnej Śmierci zanotowano 1347 roku w Krymie.
Warto zaznaczyć, że dżumy to były trzy, pierwsza to dżuma Justyniana, wybuchła w Cesarstwie Bizantyńskim i wybiła około połowy mieszkańców Konstantynopola. Wielki pomór rozpowszechnił się jeszcze w Chinach i niedalekich miejscowościach. Prawdopodobniej przyczyną stały się statki, które docierały do portów chińskich. Kolejna dżuma zebrała żniwo w 1347 roku w Mesynie. Szybko się rozprzestrzeniała, zebrała żniwo w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Rosji oraz Wielkiej Brytanii. Uważano, że do rozprzestrzeniania się przyczynia się morowe powietrze.
Choroba wybiła 1/3 populacji europejskiej, a o tragedię obwiniano Żydów, prostytutki, czarną śmierć można spotkać w trzech rodzajach: dżuma septyczna, płucna pierwotna, a także dymienicza.
Kolejną znaną epidemią była hiszpanka, najgorsza epidemia grypy jak dotąd. Wirus wybrał sobie za cel szczególnie młodych. Nazwa pochodzi od przekonania, że choroba szalała głównie w Hiszpanii, choć prawda była taka, że hiszpanka opanowała prawie cały świat. Pandemia miała miejsce w okresie 1918-1919, a większość osób zmarła z powodu powikłań, a nie z tytułu samej choroby.
O ptasiej grypie słyszał każdy, a pierwszy przypadek został zanotowany we Włoszech w 1878 roku. W latach 90. XX wieku choroba się rozprzestrzeniła i zaraziła mnóstwo ptaków. Dobrym środowiskiem dla rozprzestrzeniania się ptasiej grypy jest spore skupisko zwierząt. Zachorować można poprzez kontakty z ptactwem lub z jego zwłokami. Wirusem także można się zarazić także poprzez kontakt z wydzieliną, odchodami lub przedmioty, z którymi miały do czynienia ptaki.
Grypa końska to schorzenie spowodowane przez wirusa, który nie rozprzestrzenia się międzygatunkowo. Grypa jest przenoszona drogą kropelkową i kontaktem bezpośredni. Konie są w stanie zwalczyć grypę samodzielnie, w innym przypadku specjalista zaleca się antybiotyki.
Zagadkę stanowi epidemia mandżurska, która charakteryzowała się wysoką śmiertelnością, prawie stuprocentową. Nie do końca wiadomo co spowodowało wybuch epidemii, niektórzy uważają, że powodem była dżuma płucna, inni zaś oskarżają świstaki za roznoszenie chorób i zarażenie ludzi. Chorobę rzadko diagnozowano u kobiet, to raczej mężczyźni się nią zarażali. Nie zarejestrowano śmierci dzieci, osób starszych i kobiet. Rząd ograniczył obywatelom możliwość swobodnego przemieszczania się, zatrudnił ekspertów z wielu krajów. Epidemia ustąpiła wraz z nadejściem wiosny.
Istnieje także wiele filmów o rozprzestrzeniających się chorobach. Jednym z popularniejszych filmów jest „Epidemia strachu”, w którym ludzie zarażają się poprzez dotyk. Następna produkcja pokazuje walkę rządu z epidemią i odpowiedź społeczeństwa na takie działania. Istnieją również książki o takiej tematyce, w tym ostatnio coraz bardziej popularny „Bastion” autorstwa Stephena Kinga, a także „Dżuma” Alberta Camusa.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!