Feminizm
Wiek XIX to czas wielu przemian, zarówno technologicznych, jak i społecznych. Rozwój techniki i technologii miał wpływ na społeczeństwo i relacje społeczne. Coraz więcej mieszkańców wsi przenosiło się w poszukiwaniu pracy do miast, szlachta traciła majątki. Wśród nowych prądów pojawiła się idea emancypacji kobiet, a potem feminizm. Za pierwszą feministkę uważa się Hubertine Auclert. Feminizm jest nie tylko ruchem społecznym, ale również ideologią, które zakłada, że kobiety są dyskryminowane. Jego istotą jest chęć przeciwstawienia się nierówności, które pojawiają się między kobietami i mężczyznami.
Feminizm oznacza równość płci, dążność do zrównania kobiet i mężczyzn, zapewnienie kobietom takich samych możliwości, jakie mają mężczyźni.
Odmiana przez przypadki
M. feminizm
D. feminizmu
C. feminizmowi
B. feminizm
N. feminizmem
Msc. feminizmie
W. feminizm
Feminizm rozwijał się przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych. Wprowadzony we Francji w 1804 roku Kodeks Napoleona ograniczał prawa kobiet. W dokumencie zwracano uwagę na rolę rodziny wielopokoleniowej, ograniczano prawa spadkowe kobiet. Nie mogły one zawierać umów, podejmować decyzji dotyczących wychowywania dzieci, a także podejmować pracy, jeśli mąż nie wyraził na to zgody. Rozwód kobieta mogła otrzymać tylko w takiej sytuacji, gdy mąż utrzymywał kochankę we wspólnym domu.
Warto wspomnieć, że sytuacja kobiet była zróżnicowana w zależności od pochodzenia. Kobietom wywodzącym się z niższych warstw znacznie trudniej było uzyskać dostęp do edukacji. Mimo niesprzyjających warunków kobiecy ruch rósł w siłę. Przyczyniły się do tego organizacje podejmujące działania na rzecz kobiet. W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, sytuacja w Europie wyglądała gorzej. Także w Jeszcze inaczej kształtowała się sytuacja w Polsce. Głównym celem Polaków żyjących w okresie pozytywizmu było utrzymanie tożsamości narodowej, a w dalszej perspektywie odzyskanie niepodległości. Lęk przed utratą narodowej tożsamości przyczyniał się do nasilenia postaw konserwatywnych w stosunku do kobiet. Kobietom, które walczyły o swoje prawa, miano za złe, że skupiają się na sobie, podczas gdy priorytetem powinna być walka o wolność kraju. Wiele z nich angażowało się jednak w działalność edukacyjną, tajną oświatę. W żadnym z zaborów kobiety jednak nie posiadały praw politycznych ani wyborczych. Warto także wspomnieć o tym, że polskie kobiety były mocno zróżnicowane pod względem warunków życia, możliwości, wykształcenia. Te, które żyły na wsiach, miały o wiele mniejsze możliwości rozwoju niż te, które wychowywały się w miastach. Ponadto kobiety mieszkające na wsiach były wychowywane bardzo rygorystycznie. Nie miały możliwości podejmowania samodzielnych decyzji. Dorastały pod władzą ojca, następnie można powiedzieć – przechodziły w ręce mężów. Kobiety z rodzin ziemiańskich znajdowały się w lepszej sytuacji. Przywiązywano uwagę do ich wykształcenia, aby mogły pełnić funkcje reprezentatywne podczas spotkań towarzyskich. Bywały na salonach, gdzie mogły poznać odpowiednich mężczyzn. Nie angażowały się jednak w zajęcia domowe, nie nawiązywały stosunków z przedstawicielami innych warstw społecznych.
Ruch kobiecy rodził się na polskich ziemiach raczej wolno, co było spowodowane warunkami politycznymi i społeczno- – obyczajowymi. W drugiej połowie XIX wieku w Polsce za sprawą Entuzjastek pojawił się w Polsce feminizm. Procesy zapoczątkowane w XIX wieku nabrały tempa po rewolucji w 1905 roku. Praca zarobkowa kobiet stała się czymś normalnym, co miało także wpływ na życie małżeńskie i rodzinne. Kobiety żyjące w XIX wieku domagały się poprawy swojego losu – przede wszystkim polepszenia warunków pracy. Oczekiwały także dostępu do opieki zdrowotnej dla matek, prawa do kształcenia, przyznania im praw wyborczych.
Synonimy: kobieta niezależna, kobieta wyzwolona, emancypantka, sufrażystka
Antonimy: antyfeminizm
Przykłady użycia:
Od wielu lat jest zagorzałą feministką.
Feminizm można określić jako walkę o prawa kobiet.
Feministki wypowiedziały wojnę mężczyznom.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!