Geocentryzm to koncepcja, która zakłada, że Ziemia nie porusza się i zajmuje miejsce w centrum Wszechświata. Według tej tezy wokół Ziemi poruszają się, ruchem jednostajnym pozostałe 7 planet: Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz oraz Saturn. Nazwa tej teorii wywodzi się od greckiego „ge”, które oznacza Ziemię.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) geocentryzm
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) geocentryzmu
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) geocentryzmowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) geocentryzm
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z geocentryzmem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o geocentryzmie
Wołacz (O!… witaj!) geocentryzmie
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) geocentryzmy
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) geocentryzmów
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) geocentryzmom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) geocentryzmy
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z geocentryzmami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o geocentryzmach
Wołacz (O!… witajcie!) geocentryzmy
Synonim: teoria geocentryczna.
Antonimem teorii geocentrycznej jest teoria heliocentryczna, rozpowszechniona przez polskiego astronoma, Mikołaja Kopernika.
Teoria geocentryczna została stworzona w czasach ogromnego przekonania, które dotyczyło, że do budowy Wszechświata przyczyniła się Biblia. Wspólnota kościelna zgadzała się z poglądami Ptolemeusza, gdyż były one zgodne z Pismem Świętnym. Tezy Mikołaja Kopernika wymusiłaby przejście na inny tok rozumowania, a także na zmianę w wierzeniach. Ziemia byłaby wtedy tylko zwykłą planetą, a nie niesamowitym ciałem niebieskim. Pierwsze poglądy, które mówiły o geocentryzmie, publikowane były już w IV wieku przed naszą erą, przez Eudoksos’a z Knidos’a. przedstawił ją w teorii sfer homocentrycznych, zakładała ona istnienie dwudziestu siedmiu sfer. Teorię tą rozwiną Klaudiusz Ptolemeusz w II wieku naszej ery. Ukazał ją w utworze „Mathematike Syntaxis”. Inaczej dzieło to nazywane było „Almagest”. To on przez 1400 lat stanowił najważniejsze zasady, które dotyczyły astronomii.
Teoria Ptolemeusza zakładała, że to Księżyc poruszał się najbliżej Ziemi. Następnie mieściły się deferenty i epicykle planet dol
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
nych. Te pierwsze są okręgami mimośrodkowymi, po których poruszają się środki epicyklów. Te drugie są kołami, po których biegają planety. Te natomiast dzielono na te górne (takie, które znajdują się na orbitach przed Słońcem) oraz dolne (czyli te umiejscowione na orbitach po Słońcu). Planety dolne, według teorii, poruszały się w taki sposób, że środki ich epicyklów znajdują się na prostej scalającej Ziemię ze Słońcem. Promienie drugiej grupy planet po epicyklach są zawsze równoległe do promienia drogi Słońca dokoła Ziemi, planeta biegnie po epicyklach dokładnie w trakcie trwania okresu roku.
Teoria geocentryczna informowała o tym, że planety nie posiadały pojedynczych epicykli, ale całe ich systemy. Dodatkowo przedstawiono ekwant, nazywany także punktem wyrównawczym. To punkt, wokół którego planety poruszały się z jednostajną prędkością oraz ich zadaniem było korygowanie odchyleń ruchu planet.
Model budowy wszechświata oraz teoria geocentryczna opracowana przez Ptolemeusza, z czasem stał się coraz mniej wiarygodny i zaczął upadać. Istniało wiele problemów, przemawiających za tym, iż teoria ta jest błędna. Co ważne, następne obserwacje wykazały, że Ziemia nie zajmuje miejsca idealnie w centrum Wszechświata. Później odkryto, iż prędkość z jaką planety się przemieszczają, nie jest niezmienna. To stało się powodem wprowadzenia ekwantu. Jednakże nie rozwiązało to wszystkich wątpliwości, które dotyczyły ruchów planet zarówno dolnych, jak i górnych. Wiedza w owych czasach była niewielka, co było powodem tego, że wszelkie niedociągnięcia traktowano jako przyjęcie błędnych danych, a nie jako błędy teorii.
Oprócz zwolenników teorii geocentrycznej istnieli także jej przeciwnicy. Jednym nich był Heraklides z Pontu. Uważał on, że Ziemia w ciągu doby wykonuje obrót wokół własnej osi. Twierdził on także, że Merkury oraz Wenus poruszają się wokół Słońca, by potem razem okrążyć Ziemię. Taki punkt widzenia poddał krytyce teorie uznawane dotychczas za prawdziwe, czyli poglądy zwolenników geocentryzmu.
Przykłady:
Teoria geocentryczna jest przeciwieństwem teorii Mikołaja Kopernika.
Geocentryzm powstawiał już w IV wieku przed naszą erą.
Teoria rozwinięta przez Klaudiusza Ptolemeusza obowiązywała przez 1400 lat.
Dodaj komentarz jako pierwszy!