Gmina

Podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest gmina. Na mocy Konstytucji RP możliwe jest powoływanie samorządu terytorialnego na wyższych szczeblach podziału terytorialnego. W Polsce nastąpiło to w 1998 roku przez utworzenie samorządu powiatowego i wojewódzkiego.
Poszczególne JST jak również wspomniane jednostki pomocnicze w praktyce funkcjonowania gospodarki osiągają określone dochodu, które następnie przeznaczają na finansowanie określonych zadań.
Historia gminy jest długa, w Polsce gminy funkcjonowały już w XII wieku. W trakcie zaborów organizacja gmin była uzależniona od zaborców. Organizacja gmin została w naszym kraju ujednolicona w 1933 roku. W 1973 roku gmina została najmniejszą jednostką podziału terytorialnego na wsiach.

Odmiana przez przypadki
M. gmina/gminy
D. gminy/gmin
C. gminie/gminom
B. gminę/gminy
N. gminą/gminami
Msc. gminie/gminach
W. gmino/gminy

Synonimy: kahał, zgromadzenie, urząd

Gmina stanowi wspólnotę samorządową, której mieszkańcy są ze sobą zintegrowani. Przekłada się to na ich zdolność do samoorganizacji w celu realizacji wspólnych celów. Mieszkańcy określonego regionu, którzy tworzą wspólnotę, są na ogół ze sobą zintegrowani, co wyraża się w ich zdolności do samoorganizacji w celu realizacji wspólnych celów. Terytorium jest wyodrębniane z uwagi na specyficzne cechy, takie jak układ osadniczy lub przestrzenny. Pod uwagę bierze się także więzi społeczne i gospodarcze, dzięki którym możliwe jest wykonywanie zadań zleconych. Gmina posiada osobowość prawną, którą uzyskuje z mocy prawa w momencie jej powstania. Gminy mogą być podmiotem praw oraz obowiązków. Mogą również podejmować czynności cywilnoprawne, zaciągać zobowiązania i ponosić odpowiedzialność za zobowiązania, które zaciągnęły jej jednostki pomocnicze. Dzięki temu gmina ma możliwość nawiązywać stosunki prawne z organami państwa.
Gmina stanowi prawnie zorganizowany związek terytorialny, określony w ustawie o samorządzie gminnym jako wspólnota samorządowa. Stanowi podstawowy organ samorząd