Histamina
Histamina
Histamina (β-imidazolyloetyloamina) to amina biogenna – hormon, który występuje w organizmie i pełni w nim wiele funkcji. Przyśpiesza gojenie ran, reguluje napięcie mięśni gładkich oraz współdziała z hormonami. Oprócz występowania w organizmie występuje także w pożywieniu. Tworzy się ona w nich, poprzez działalność bakterii i jest ona szkodliwa dla zdrowia. Jeżeli jest spożywana w za dużych ilościach, może prowadzić do pseudouczulenia, a czasami nawet i zatrucia.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) histamina
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) histaminy
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) histaminie
Biernik (Kogo? Co? Widzę) histaminę
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z histaminą
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o histaminie
Wołacz (O!… witaj!) histamino
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) histaminy
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) histamin
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) histaminom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) histaminy
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z histaminami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o histaminach
Wołacz (O!… witajcie!) histaminy
Histamina, jak już wspomniałam, to hormon tkankowy z grupy amin biogennych. Magazynuje się ona w komórkach tucznych organizmu (takich jak: komórki tkanki łącznej oraz błon śluzowych) w formie nieczynnej. Oznacza to, że uwalniana jest dopiero pod wpływem różnych czynników, na przykład zmiany temperatury, uszkodzenia tkanki lub kontaktu z alergenem.
Histamina znajduje się także w niektórych produktach spożywczych. Powstaje ona poprzez działanie bakterii, nie tylko tych dodawanych celowo, lecz też stanowiące jej zanieczyszczenie. Prawidłowo po spożyciu pożywienia, które zawiera histaminę, rozkłada się ona w jelitach poprzez przeznaczony do tego enzym.
Histamina reguluje wydzielanie hormonów przedniego płata przysadki, pobudza wydzielanie niektórych gruczołów: wydzielanie soku żołądkowego. Jednak histamina głównie pośredniczy w rozwoju alergii. Po kontakcie błony śluzowej z alergenem dochodzi do jej uwolnienia i pojawiają się charakterystyczne objawy uczulenia. Jeżeli histamina jest za szybko wydzielana, może dojść do wstrząsu anafilaktycznego.
Histamina występuje w naturalnej żywności, jak i tej pochodzącej z procesu fermentacji i dojrzewania albo w wyniku nieodpowiedniego przechowywania i psucia się jedzenia. Bogate w histaminę są między innymi: kiszonki, sery pleśniowe, mięsa peklowane, cytrusy, ryby oraz owoce morza. Dlatego osoby, które nie tolerują histaminy, powinny unikać tych produktów. To nieprzetworzone pożywienie zawiera znaczne ilości histaminy. Jej ilość wzrasta razem z procesami przetwarzania żywności. Zatem im dłużej dane produkty są przechowywane lub dojrzewają, tym większa ilość histaminy. W przypadku ryb jej ilość zależy także od ich gatunku, świeżości, temperatur chłodniczych i warunków, w jakich była transportowana. To właśnie za charakterystyczny zapach zepsutych ryb odpowiada histamina.
Histamina to trwały związek chemiczny, który nie rozkłada się przez działanie podwyższonej temperatury na przykład podczas smażenia lub gotowania.
Zwiększony poziom histaminy powoduje:
• Obrzęk, świąd, przekrwienie
• W płucach następuje skurcz mięśni gładkich i zwiększa się wydzielanie śluzu
• Rozszerzają się naczynia krwionośne, co w konsekwencji powoduje blokadę nosa
• Zaczerwienienie, łzawienie, swędzenie, pieczenie i obrzęk oczu i powiek
• Pobudza obwodowe nerwy czuciowe, powodujące napady kichania.
Czasami po spożyciu alkoholu może pojawić się zaczerwieniona twarz, dekolt, wsypka. Oznacza to nietolerancję na histaminę, lecz to nie to samo co uczulenie na alkohol.
Histamina może doprowadzić do pojawienia się objawów alergii, nawet jeśli nie doszło do kontaktu z jej czynnikiem. Przyczyną takiego stanu może być jej zwiększone stężenie w organizmie, które jest wynikiem nadmiernej produkcji. Jednakże często powodem tym jest wrodzony albo nabyty niedobór enzymu, który rozkłada w jelicie histaminę z pożywienia. Jej nadmierna ilość dostaje się do krwioobiegu przez błonę śluzową jelita i wywołuje objawy przypominające alergię.
Pobór za dużej ilości histaminy z pożywienia może prowadzić do: bólu i zawrotów głowy, trudności w oddychaniu, nadciśnienia, wysypkę, biegunkę, a nawet w skrajnych wypadkach nawet do śmierci.
Przykłady:
W nietolerancji histaminy zaleca się dietę z ograniczeniem produktów bogatych w ten hormon.
Pierwsze obawy zatrucia histaminą pojawiają się, gdy wystąpi powyżej 50mg/kg żywności.
Zwiększony poziom histaminy wywołuje na przykład migreny.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!