Impeachment

Słowo „impeachment” ma dwa znaczenia:
1. oskarżenie osoby zajmującej wysokie stanowisko o popełnienie poważnego przestępstwa;
2. usunięcie takiej osoby z zajmowanego przez nią stanowiska.

Impeachment to procedura związana z anglosaską tradycją prawną. Tłumacząc z języka angielskiego, jest to „postawienie w stan oskarżenia”. Ma na celu realizowanie odpowiedzialności konstytucyjnej i może być stosowana wobec funkcjonariuszy cywilnych, prezydenta oraz wiceprezydenta. Zazwyczaj rozpoczynana jest z inicjatywy parlamentu lub innych kompetentnych do tego organów. Usuwanie funkcjonariuszy publicznych za dokonane naruszenia przed końcem ich kadencji ma swój początek w brytyjskim prawie, jednak procedura została także spopularyzowana w Stanach Zjednoczonych (zapis o impeachmencie znajduje się nawet w amerykańskiej ustawie zasadniczej), na Filipinach, w Korei Południowej, Brazylii, Irlandii, Rumunii i na Litwie.

Impeachmentu dokonuje się wtedy, gdy demokratycznie wybrany funkcjonariusz złamał prawo i są wobec niego skierowane potwierdzone zarzuty. Jeśli powołana specjalnie do tej sprawy komisja, po zbadaniu dowodów i przesłuchaniu świadków, uzna daną osobę za winną, można postawić ją przed sądem. W takim wypadku traci ona pełnioną funkcję. W Polsce nie funkcjonuje impeachment, choć częściowo można uznawać postawienie przed Trybunałem Konstytucyjnym za odpowiednik.

Synonimem słowa „impeachment” może być „oskarżenie”, choć trzeba pamiętać, że wyraz ten nie oddaje funkcjonowania tej procedury.

##Odmiana wyrazu „impeachment” przez przypadki:

Liczba pojedyncza:
Mianownik (kto? co?) – impeachment
Dopełniacz (kogo? czego?) – impeachmentu
Celownik (komu? czemu?) – impeachmentowi
Biernik (kogo? co?) – impeachment
Narzędnik (z kim? z czym?) – impeachmentem
Celownik (o kim? o czym?) – impeachmencie
Wołacz (o!) – impeachmencie!

Liczba mnoga:
Mianownik (kto? co?) – impeachmenty
Dopełniacz (kogo? czego?) – impeachmentów
Celownik (komu? czemu?) – impeachmentom
Biernik