Jahwe
Jahwe, to chrześcijańskie i judaistyczne bóstwo w charakterze monoteistycznym. Jahwe uważa się za wszechmocnego, wszechwiedzącego i miłosiernego.
Jakie są synonimy? Pasują następuje słowa: Bóg, Stworzyciel, Pan
W jaki sposób odmieniać przez przypadki? Należy zauważyć, że wyraz ten nie odmienia się przez przypadki!
1. Jahwe to imię Boga.
2. Świadkowie Jehowy używają formy „Jehowa”.
3. Jahwe pochodzi od sformułowania „znajdować się”.
Prawdopodobnie boskie imię pochodzi od słowa „hajah”, czyli znajdować się. Bóg zastrzegł, że jego imię jest święte, można przeczytać w Biblii „Nie nadużywaj imienia Jahwe, Boga twojego, gdyż Jahwe nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia Jego”. Wyrobił się więc zwyczaj nazywania Jahwę Bogiem albo po prostu Panem, by unikać nadmiernego używania tego imienia. Imię Boskie bezkarnie mógł wypowiadać jedynie arcykapłan, gdy podczas święta Jom Kippur kierował się z krwią kozłów do Sanktuarium Świętego Świętych. Zwyczaj ten na tyle się zakorzenił w chrześcijanach, że część z nich nawet nie zdaje sobie sprawy, że ich bóstwo posiada imię.
Chrześcijanie i Żydzi wierzą, że Jahwe cechuje się nieskończoną miłością, choć w Biblii możemy przeczytać, że jest to bóstwo zazdrosne, a także mszczące się za grzechy rodziców, albo przewinienia dziadków delikwenta. Dodatkowo Jahwe wspomina, że nie jest złe ukamieniowanie swojego nieposłusznego dziecka.
Z pisma świętego wiadomo, że bóg ten wybrał sobie Marię z Nazaretu na matkę swojego syna, Jezusa. Bóg miał wiedzieć, że jest czysta i dobra dla matkę dla zbawiciela.
Myślę, że jeśli mowa o Jahwe, to warto przedstawić Świadków Jehowy.
W głównej mierze Świadkowie Jehowy używają boskiego imienia, ale posługują się formą „Jehowa”. Chrześcijanki Zbór Świadków Jehowy powstał w 1870 roku za sprawą wydawania biblijnego czasopisma „Strażnica”, która do dziś prowadzi wierzących. Wyznawcy wierzą w to, że Jehowa jest jedynym bóstwem i odrzucają kult maryjny, nie uznają świętych. Świadkowie Jehowy nie obchodzą świąt, nawet tych chrześcijańskich, nawet nie celebrują urodzin lub imienin. Wyznawcy twierdzą, że najlepszą drogę dla nich wybierze organizacja, wybierają się na głoszenia, czyli odwiedzają ludzi w domach i proponują rozmowy o Biblii. Nie ukrywają swojej wiary, chętnie o niej wspominają i proponują spotkania o charakterze religijnym. Świadkowie Jehowy starają się zaprzestać nawiązywania kontaktu z ludźmi innego wyznania, nawet jeśli chodzi o członków ich rodzin. Wynika to z tego, że mają nadzieję, że osoba ta zatęskni i zdecyduje się na przyjęcie nauk „świadkowskich”.
Świadkowie Jehowy nie angażują się w życie polityczne, nie wybierają się na wybory, a jeśli jednak to zrobią, oddają puste kartki, motywują to tym, że zagłosowali już dawno na zbawienie.
Takie osoby przeraża Armagedon, czyli finałowego starcia Boga z ludzkością. Podczas Armagedonu rozleje się krew, ginąć będą ludzie, a Chrześcijański Zbiór Świadków Jehowy ma wyjść z tego obronną ręką i żyć po wszystkim spokojniej, lecz nie wszyscy trafią do raju, niektórzy zostaną i wieść będą sielankowe, spokojne i wolne od grzechu życie, na które mieli zasługiwać głosząc i respektując zasady biblijne. Nowe życie chcą rozpocząć przy boku najbliższych, więc stąd ich specyficzne praktyki polegające na natarczywym głoszeniu lub zawziętym ignorowaniu. Świadkowie wierzą, że Bóg pozwoli do raju trafić 144000 osobom.
Istota wojny z Bogiem na tyle przeraża wiernych Jehowie, że odstępcy, czyli osoby, które zdecydowały się na odejście z organizacji, często sięgają po pomoc psychologów, aby temat przepracować. Wiele też z odstępców porzuca wszelkie wiary i wyznania, zostaje ateistami i wiedzie życie bez czczenia siły wyższej. Niektórzy boją się odejść, ponieważ nie chcą umierać podczas tej rzezi, pragną spokojnie żyć u boku swojej rodziny, która także niekiedy należy do stowarzyszenia. Innym powodem strachu jest samotność, ponieważ członkom nie pozwala się na utrzymywanie kontaktu z odstępcami, więc osoba, która odchodzi, staje się niezwykle samotna, traci rodzinę i przyjaciół, nawet najbliższych. Świadkowie Jehowy wychowywani są w przekonaniu, że „ludzie ze świata”, czyli innowiercy lub ateiści, źle się prowadzą, nie potrafią kochać i reprezentują rynsztok, ale również obłudę, kłamstwo, agresję i wszelakie niemoralności.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!