Konstytucja
Słowo konstytucja oznacza:
1. ustawę zasadniczą, czyli akt prawny o najwyższej mocy prawnej w państwie, w którym obowiązuje.
2. (w zootechnice) stan organizmu zwierzęcia uwarunkowany jakością tkanek, który przejawia się w wyglądzie zewnętrznym oraz sposobie reagowania na otoczenie.
W I Rzeczypospolitej mianem konstytucji określało się także uchwałę sejmu. Określenie „konstytucja sejmowa” była zatem synonimem do słowa „ustawa” i takie znaczenie obowiązywało do uchwalenia konstytucji z roku 1791.
Najczęściej używa się słowa „konstytucja” w pierwszym znaczeniu. Jest to najwyższy akt prawny, który reguluje różne zagadnienia. W konstytucji danego kraju mogą znaleźć się zapisy o podstawowych prawach i obowiązkach obywateli, sposobie powoływania najważniejszych organów w państwie, a także ich kompetencjach, w konstytucji zawarte są również przepisy dotyczące podstaw obowiązującego ustroju społeczno-gospodarczego.
Istnieje wiele klasyfikacji konstytucji. Można je dzielić między innymi ze względu na sposób zapisu – konstytucja może być spisana jako akt normatywny lub być niespisana (pojedyncze ustawy spisane w różnych miejscach). Często wyróżnia się także podział na konstytucje pisane oraz niepisane, pełne i niepełne oraz uchwalane i oktrojowane (nadane odgórnie).
Wyraz „konstytucja” zapisujemy małą literą, jednak można używać zapisu wielką literą, jeśli chcemy podkreślić szacunek dla konstytucji oraz dla państwa, lub gdy wyraz „konstytucja” oznacza „Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej” i nazwę tego aktu skracamy do jego pierwszego wyrazu.
Synonimem do słowa „konstytucja” jest: ustawa zasadnicza.
##Odmiana słowa „konstytucja” przez przypadki:
Liczba pojedyncza:
Mianownik (kto? co?) – konstytucja
Dopełniacz (kogo? czego?) – konstytucji
Celownik (komu? czemu?) – konstytucji
Biernik (kogo? co?) – konstytucję
Narzędnik (z kim? z czym?) – konstytucją
Celownik (o kim? o czym?) – konstytucji
Wołacz (o!) – konstytucjo!
Liczba mnoga:
Mianownik (kto? co?) – konstytucje
Dopełniacz (kogo? czego?) – konstytucji
Celownik (komu? czemu?) – konstytucjom
Biernik (kogo? co?) – konstytucje
Narzędnik (z kim? z czym?) – konstytucjami
Celownik (o kim? o czym?) – konstytucjach
Wołacz (o!) – konstytucje!
##Przykładowe zdania z wykorzystaniem słowa „konstytucja”:
Zdecydowana większość respondentów ankiety z 2020 roku uważa, że konstytucja powinna być respektowana.
Nie polubiłem się z Konstytucją 3 maja na lekcjach historii – pamiętam, że był to chyba najnudniejszy temat, jaki omawialiśmy, praktycznie nic nie zostało w mojej głowie.
Były, jak dotąd, dwa przypadki, w których wprowadzono nowelizacje w Konstytucji – w 2006 roku, gdy wprowadzono możliwość ekstradycji, oraz w 2009 roku, kiedy rozszerzono przepis związany z biernym prawem wyborczym.
Konstytucja zawiera wiele szczególnych zasad, które są ważnym elementem funkcjonowania państwa: zasada państwa prawa, zasada państwa demokratycznego, zasada państwa jednolitego oraz zasada zwierzchności narodu.
Jednym z powodów wybuchu powstania listopadowego było nieprzestrzeganie zapisów konstytucji nadanej Księstwu Warszawskiemu w 1815 roku przez cara.
Kiedy nadchodzi maj, a wraz z nim święto konstytucji, organizowane są huczne obchody, a uczniowie tworzą biało-czerwone kotyliony.
Wyróżnia się cztery typy konstytucji u zwierząt: zwięzłą (z mocną budową ciała), delikatną (słabe umięśnienie i cienka skóra), limfatyczna (z powolną przemianą materii) oraz suchą (z szybką przemianą materii).
Obecna konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej pochodzi z roku 1997, składa się z preambuły i trzynastu rozdziałów, w których znajdują się 243 artykuły.
Prace nad konstytucją rozpoczęły się już w roku 1989, gdyż zdawano sobie sprawę z faktu, że trzeba opracować nową ustawę zasadniczą ze względu na zachodzące dynamiczne zmiany ustrojowe.
Konstytucje współczesnych demokratycznych państw najczęściej zawierają zasady podziału i równowagi władzy, bezstronności religijnej władz publicznych, suwerenności narodu, a także sprawiedliwości społecznej.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!