Kontrreformacja
Kontrreformacja
Czytaj właściwie była kontrreformacja?
Najkrócej mówiąc był to ruch w kościele katolickim. Kontrreformacja została rozpoczęta soborem trydenckim, który odbył się w latach 1545 – 1563 we Włoskim mieście – w Trydencie. Zakończyła się natomiast podczas rozpoczęcia wojny trzydziestoletniej. Kontrreformacja weszła w życie, ponieważ była odpowiedzią na reformację, która została zapoczątkowana już w XVI wieku a jej pomysłodawcą był Marcin Luter. Był to ruch, nie tylko religijny, lecz także społeczny oraz polityczny. Kontrreformacja posiadała także za cel rekatolicyzację. Rekatolicyzacja obejmowała w swoich działaniach przywrócenie katolicyzmu na ziemiach, gdzie kiedyś był on powszechny. Rekatolicyzacją objęta była część ludzi, społeczności innowierczej. Kontrreformacja nie obejmowała jedynie jednej dziedziny, lecz kilka, takich jak na przykład:
– Ruchy religijne
– Teologia kościoła (eklezjologia)
– Działania polityczne
Aby przygotowywać księży do życia duchowego, które dotyczyło kościoła katolickiego organizowano seminaria. Seminaria duchowne miały na celu przygotowanie prezbiterów oraz ich kształcenie. Były więc bardzo wartościowe i dużo wnosiły dla przyszłych księży.
Wiara miast Europy Zachodniej podczas pogarszającej się sytuacji kościoła katolickiego w tamtych obszarach, przez małą liczbę osób wierzących doszła do momentu, kiedy jedynie 10% zaludnienia była osobami wierzącymi.
Kontrreformacja objęła za cel odbudowę kościoła katolickiego, przez utracone wpływy. W Europie Zachodniej cele realizowano z wykorzystaniem trzech określonych metod: 1. Metoda wykorzystywana między innymi w Polsce, czyli powstrzymywanie się od interwencji w sprawie prowadzonych grup zrzeszających osoby innowiercze. Tolerowano je jedynie po to aby w lepszych warunkach całkowicie ich zakazać. 2. Metoda wykorzystywana między innymi w krajach niemieckich natomiast interwencje zbrojne zastosowano między innymi w stronę Anglii. Polegała ona na tym, że przekonywano władców katolickich do interwencji zbrojnych, które były kierowane w stronę krajów gdzie głównym wyznaniem był protestantyzm. 3. Metoda wykorzystywana była między innymi w Hiszpanii, która opierała się na prześladowaniach, które były wymierzone w innowierców. Zwalczała ona między innymi działania przeczące się z Kościołem katolickim.
Gdy żadna z wymienionych metod nie zadziałała w takim stopniu jak Kościół katolicki chciał, porywano się do ostateczności, czyli krwawych metod takich jak masowe zabójstwa osób sprzecznych dla Kościoła katolickiego. Określano ich mianem „zatwardziałych heretyków”.
ODMIANA PRZEZ PRZYPADKI SŁOWA „KONTRREFORMACJA”:
Wyraz kontrreformacja jest rzeczownikiem. Także możemy go odmieniać zarówno przez przypadki, jak i liczby (liczba pojedyncza oraz liczba mnoga). Dzięki odmianie przez przypadki łatwiej jest nam poprawnie używać określonych słów, dlatego właśnie dobrze jest to umieć.
Liczba pojedyncza
Mianownik (M.) – kto? co? (jest) – kontrreformacja
Dopełniacz (D.) – kogo? czego? (nie ma) – kontrreformacji
Celownik (C.) – komu? czemu? (się przyglądam) – kontrreformacji
Biernik (B.) – kogo? co? (widzę) – kontrreformację
Narzędnik (N.) – z kim? z czym? (idę) – (z) kontrreformacją
Miejscownik (Ms.) – o kim? o czym? (mówię) – (o) kontrreformacji
Wołacz (W.) – o! – kontrreformacjo
Liczba mnoga
Mianownik (M.) – kto? co? (jest) – kontrreformacje
Dopełniacz (D.) – kogo? czego? (nie ma) – kontrreformacji
Celownik (C.) – komu? czemu? (się przyglądam) – kontrreformacji
Biernik (B.) – kogo? co? (widzę) – kontrreformacje
Narzędnik (N.) – z kim? z czym? (idę) – (z) kontrreformacjami
Miejscownik (Ms.) – o kim? o czym? (mówię) – (o) kontrreformacjach
Wołacz (W.) – o! – kontrreformacje
SYNONIMY SŁOWA „KONTRREFORMACJA”:
– Ruch religijny
– Prąd w kościele
PRZYKŁADOWE ZDANIA Z SYNONIMAMI SŁOWA „KONTRREFORMACJA”:
Na lekcji historii w ciekawy sposób poznaliśmy ruch religijny, który został zapoczątkowany soborem trydenckim.
Lekcja religii uświadomiła mnie na temat prądu w kościele.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!