Perwersja
Znaczenie „perswazji”:
Zjawisko perswazji jest powszechne w naszym języku od najdawniejszych czasów. Każdego dnia jesteśmy zachęcani do podejmowania różnego rodzaju działań, zakupu określonych produktów, do nauki, pracy, takiego, a nie innego postępowania w życiu.
Przyjmuje się dwie skale opisujące akt perswazyjny. Pierwszy jest zorientowany na nagradzanie lub karanie, drugi zakłada koncentrację na nadawcy lub odbiorcy. Do wypowiedzi skoncentrowanych na odbiorcy i nastawionych na nagradzanie zalicza się apel moralny, wypowiedzi odnoszące się do pozytywnych emocji i wypowiedzi, które opierają się na prezentacji wzorców pozytywnych. Wypowiedzi skoncentrowane na odbiorcy i nastawione na karanie zalicza się do wypowiedzi, które opierają się na prezentacji negatywnych wzorców, które dążą do wywołania emocji współczucia. Powodują one nieprzyjemne doznania emocjonalne. Wśród wypowiedzi, które koncentrują się na odbiorcy i są nastawione na nagradzanie, wyróżnia się akty perswazyjne, które mają charakter osobistej obietnicy.
W sytuacjach, które odnoszą się do naturalnych form komunikacji, strategie perswazyjne determinowane są przez czynniki społeczne i osobowościowe uczestników komunikacji. Perswazję można odnaleźć w tekstach różnego rodzaju, na przykład w Biblii.
Perswazją posługiwał się w swoich wypowiedziach Jan Paweł II. Stworzeniu więzi uczuciowej między nadawcą a słuchaczami służą w jego wypowiedziach między innymi zwroty adresatywne, które sygnalizują pozytywny stosunek nadawcy do odbiorców: „Drodzy Rodacy”, „Ukochani, Bracia i Siostry”. Prostym sposobem wyznaczenia wspólnoty jest użycie „my” inkluzyjnego, tzn. włączającego odbiorców do zbioru, do którego należy mówiący. Wykładnikami owego „my” są różne formy zaimka pierwszej osoby liczby mnogiej, formy zaimka dzierżawczego „nasz”, czasowniki w 1 osobie liczby mnogiej. Więź wzmacniają też osobiste wyznania papieża, który chętnie wspomina dzieciństwo, młodość, studia. Takie wypowiedzi skracały dystans między Ojcem Kościoła, a wiernymi. Papież w swoich wypowiedziach wielokrotnie podkreślał także przynależność do polskiego narodu mówiąc o sobie: syn polskiego narodu, polskiej ziemi, papież – Polak, słowiański papież.
Rezonans emocjonalny wywołują wyrazy silnie nacechowane aksjologiczne, wśród których można wskazać słowa Bóg, ojczyzna, naród, miłość, wolność, pokój. Do typowych środków perswazji stosowanych przez Jana Pawła II należą także powtórzenia. Dzięki nim zwiększa się presja wypowiedzi. Dotyczy to w dużej mierze cytatów biblijnych. Innym środkiem perswazji są pytania retoryczne.
Jednym z podstawowych środków perswazyjnych jest także cytat. Wyznacza on główną myśl tekstu i jest często osnową rozważania. Jan Paweł II potrafił w doskonały sposób wykorzystać każdy cytat. W wypowiedziach Karola Wojtyły istotne funkcje pełnił cytat łaciński. Mógł on stanowić motyw przewodni tekstu, zapowiadać ważne jednostki treściowe, stanowić pointę.
Synonimy:
przekonywanie, tłumaczenie
Odmiana przez przypadki:
M. perswazja
D. perswazji
C. perswazji
B. perswazję
N. perswazją
Ms. perswazji
W. perswazjo
Przykłady użycia:
1. Wyperswadowałam mu wyjazd do RPA.
2. Reklamodawcy często posługują się perswazją.
3. Sztuka perswazji jest ceniona przez polityków.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!