Pierwiastek
Pierwiastek
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) pierwiastek
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) pierwiastka
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) pierwiastkowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) pierwiastek
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z pierwiastkiem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o pierwiastku
Wołacz (O!… witaj!) pierwiastku
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) pierwiastki
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) pierwiastków
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) pierwiastkom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) pierwiastki
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z pierwiastkami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o pierwiastkach
Wołacz (O!… witajcie!) pierwiastki
Synonim:
Pierwiastek jako fragment czegoś: część, człon, element, kawałek, ogniwo, składnik, wyjątek.
Pierwiastek jako część składowa: błahostka, część składowa, drobiazg, element, fragment, niuans, składnik.
Pierwiastek chemiczny to zbiór wszystkich atomów, które posiadają jednakową liczbę protonów w jądrze. Ale to także substancja chemiczna, składająca się tylko z atomów posiadających taką samą liczbę protonów w jądrze.
Pierwsza definicja pierwiastka chemicznego, głoszona przez Arystotelesa, mówiła, że jest to taka substancja, której nie da się rozłożyć na prostsze, jednakże dzisiaj nie jest już współcześnie stosowana.
W odpowiednio przygotowanych warunkach atomy pierwiastków mogą się ze sobą łączyć, tworząc tym samym związki chemiczne. Prawie cała materia składa się z pierwiastków chemicznych w pierwszym znaczeniu. Występują one w stanie wolnych, jako związki chemiczne albo mieszaniny. Te w drugim znaczeniu występują na Ziemi w formie czystej, które trzeba oddzielać z mieszanin.
Pierwiastki we wzorach chemicznych, jak i układzie okresowym, przedstawiane są za pomocą jedno, dwu, trzy–literowych skrótów. Jedno– i dwuliterowe są oficjalnymi nazwami, natomiast te trzyliterowe to nazwy tymczasowe. W kilkuliterowych wzorach pierwszy znak jest zawsze wielki, a pozostałe małe. Przestrzeganie tego jest bardzo ważne, ponieważ od tego zależy interpretowanie wzorów, na przykład: Co jest symbolem kobaltu, a CO jest wzorem tlenku węgla, który składa się z węgla (C) oraz tlenu (O).
94 pierwiastki, ze wszystkich, które znamy, występują naturalnie na Ziemi. Reszta z nich są otrzymane sztucznie i nie występują naturalnie. Pierwiastki powyżej Bizmutu, o liczbie atomowej 82 i więcej są niestabilne i ulegają rozpadowi promieniotwórczemu (wyjątki, które też mu ulegają to technet–43 i promet–61). Jednakże wszystkie te pierwiastki posiadają niestabilne izotopy (atomy, gdzie w jądrze jest inna liczba neutronów).
Pierwiastki chemiczne ułożone są w układzie okresowym, który podzielony jest na grupy (kolumny) i okresy (rzędy). Te z nich, które występują w jednej grupie, mają podobne właściwości chemiczne, które z okresie się wzmacniają lub osłabiają.
Synonim: metal, niemetal, metaloid.
W matematyce są trzy znaczenia słowa pierwiastek.
1. Pierwiastek jest nazwą symbolu w takim ”działaniu” jak pierwiastkowanie. Jest to operacja odwrotna względem potęgowania. Może istnieć wiele liczb, które podniesione do potęgi dają daną liczbę, to pierwiastkowanie nie może być ogólnie nazywane działaniem. Jeśli jednak odpowiednio ograniczy się dziedzinę, to potęgowanie będzie funkcją odwracalną.
Z definicji wynika, że pierwiastek to: dodatnia liczba całkowita n, nazywana jest stopniem. Pierwiastkiem z liczby x stopnia n, to taka liczba y, które podniesiona do n–tej potęgi jest równa x. Czyli x do potęgi y równy jest n, co oznacza, że pierwiastek n–tego stopnia z liczby x wynosi y.
2. Miejsce zerowe, nazywane inaczej zerem funkcji albo pierwiastkiem funkcji. Jest to argument funkcji, dla którego przyjmuje ona wartość zero.
3. Pierwiastkiem nazywa się także liczbę, która spełnia dane równanie w matematyce.
Przykłady:
Azot jest pierwiastkiem chemicznym, który występuje w największej ilości w powietrzu.
Pierwiastek stopnia trzeciego nazywany jest pierwiastkiem sześciennym.
Głównym składnikiem potrzebnym do zrobienia ciasta jest mąka.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!