Poliglota

Poliglota

Słowo poliglota pochodzi od greckiego polýglōttos, co tłumaczy się jako wielojęzyczny. Poliglotą nazywamy człowieka, który zna wiele języków, potrafi się za pomocą nich komunikować lub pisać.

Odmiana rzeczownika:

Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) poliglota
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) poligloty
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) poliglocie
Biernik (Kogo? Co? Widzę) poliglotę
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z poliglotą
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o poliglocie
Wołacz (O!… witaj!) poligloto

Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) poligloci
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) poliglotów
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) poliglotom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) poliglotów
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z poliglotami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o poliglotach
Wołacz (O!… witajcie!) poligloci

Synonim do słowa poliglota: osoba władająca wieloma językami.

Benny Lewis, poliglota, uważa, że każda osoba może się nim stać, niezależnie od wrodzonych zdolności. Potrzeba do tego odpowiedniej motywacji oraz ciężkiej pracy. Alexander Argulles, współczesny poliglota, poświęca kilka godzin dziennie na naukę języków.

Większe warunki do wykształcenia znajomości wielu języków posiadają osoby, które miały do czynienia z nauką języków w dzieciństwie. Razem z wiekiem zdolności językowe osłabiają się. Ponadto poznawanie większej ilości języków w dzieciństwie, pozwala na łatwiejsze przyswajanie kolejnych języków w dorosłym życiu.

Dorośli inaczej uczą się języków obcych niż dzieci. Dorośli mają słabszą pamięć, jednak w większym stopniu wykorzystują oni techniki kojarzenia i systematycznie zdobywają wiedzę o regułach gramatycznych.

O predyspozycjach uczenia się języków nie decyduje tylko wiek, ale także tryb życia, jaki prowadzi dana jednostka oraz wykonywana przez nią praca. Często uczenie się języków obcych w dorosłym życiu wynika z charakteru wykonywanej pracy oraz norm społecznych. W niektórych plamieniach obowiązuje zwyczaj zawierania małżeństw z osobami, które należą do odmiennych plemion i posługują się innymi językami.

Osoby, które są chore na zespół sawanta, łatwiej przyswajają języki obce. Istnieją różne odmiany tej przypadłości, jednak w tym przypadku jest to nadzwyczajna pamięć i bardzo dobre zdolności językowe. Wynikają one z nieprawidłowej budowy mózgu i jego funkcjo