Rusyfikacja

Rusyfikacja – znaczenie:
Rusyfikacja to proces przymusowego lub dobrowolnego przyswajania kultury rosyjskiej oraz języka rosyjskiego przez jednostki, które dotychczas funkcjonowały w ramach innych kultur. Już od czasów średniowiecznych rusyfikacja była naturalnym procesem, który wynikał z podbijania różnych plemion przez Rusinów. Z czasem jednak (mniej więcej od końca XVIII wieku) Rosja zaczęła stosować rusyfikację, aby wynarodowić liczne mniejszości, które zamieszkiwały terytorium Imperium Rosyjskiego, aby stworzyć bardziej jednolite państwo. Warto zaznaczyć, że były to wtedy powszechne działania w wielu krajach.
Najpowszechniejszymi działaniami podejmowanymi przez władze w ramach rusyfikacji było wprowadzanie form przymusu administracyjnego. Zakazywano lub znacząco utrudniano prowadzenie nauki w ojczystym języku, wszystkie sprawy związane z administracją również były możliwe do załatwienia tylko w języku rosyjskim. Rusyfikacja przebiegała najbardziej intensywnie na terenach, gdzie zamieszkiwały ludy, które były przez władzę uznawane za skłonne do przeprowadzania buntów i chętne do uniezależnienia się od Rosji. Najprościej było prowadzić rusyfikację dzieci, ponieważ zazwyczaj nie znały one jeszcze tak dobrze kultury czy języka przodków, zatem łatwiej było w nich zakorzenić tradycje rosyjskie.
Rusyfikacja wobec Polaków wiąże się przede wszystkim z czasami zaborów. Starano się kolejno narzucać rosyjskie zwyczaje, tradycje, kulturę oraz język. Rusyfikacja miała miejsce głównie po upadku powstania listopadowego prowadzonego w latach 1830 i 1831. Zniesiono wtedy konstytucję i zastąpiono ją Statutem Organicznym, prawo było tworzone na wzór rosyjski, nie istniał także polski sejm ani osobne wojsko polskie. Stopniowo zaczęto także wprowadzać język rosyjski do szkół i administracji. W końcu język polski został całkowicie wyparty ze szkół – stał się nieobowiązkowy i traktowany jako dodatkowy, jedynie lekcje religii nadal mogły