Sowietyzacja
Sowietyzacja to pojęcie odnoszące się do wprowadzania i narzucania przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich własnych form ustrojowych w państwach od niego zależnych oraz na terenach przez niego zaanektowanych. Odbywało się to między innymi na terenach Polski, Ukrainy, Gruzji, Armenii, Estonii, Litwy oraz Łotwy. Sowietyzacja oznaczała, że po zakończeniu się II wojny światowej w terenach, które były uzależnione od Związku Radzieckiego, intensywnie wprowadzano ustrój i model życia społecznego, co miało doprowadzić w konsekwencji do ich ujednolicenia i większego podporządkowania.Wszędzie tam, gdzie Armia Czerwona zajęła tereny i przejęła nad nimi władzę, stopniowo zajmowano się wprowadzaniem nowego systemu politycznego. Tłumiono wystąpienia opozycyjne, które wymierzone były przeciw sowieckim działaniom. Dochodziło do aresztowań osób związanych z ruchami oporu oraz wymierzania im surowych kar po to, by nie stali już na przeszkodzie rozprzestrzeniania sowieckiego ładu.
Szybko dochodziło również do wyboru władzy, która była zależna w swoich działaniach od komunistycznych organizacji. Nowa władza, która współpracowała ściśle z okupantem dążyła do przejęcia całej sceny politycznej na danym terenie poprzez zmniejszenie siły opozycji.W czasie dokonywania sowietyzacji Związek Radziecki powszechnie stosował „taktykę salami”. Polegała ona na tym, że cały proces następował stopniowo, a nie jednocześnie. Najpierw skupiano się na jednym elemencie, na przykład działalności legalnej opozycji, a kiedy udało już osiągnąć się odpowiedni efekt, przechodzono do następnego elementu.Do cech sowietyzacji należały:- silne podporządkowanie obywateli kolektywom;
wprowadzanie w życie ideologii sowieckiej;
narzucanie sowieckich rozwiązań przy zachowaniu odrębności państwowej;
uzależnienie nauki i kultury od polityki;
wykorzystywanie kultury do celów propagandowych;
ingerowanie państwa w życie obywateli.
Poprzez działania w ramach sowietyzacji połączonej z narzucaniem ideologii starano się przeobrażać mentalność ludności i skłaniać ich do podporządkowania się władzy. Skutkami prowadzenia takiej polityki były między innymi zanikanie postaw obywatelskich, oportunizm oraz zanik moralności. Najsilniej sowietyzacja przebiegała w latach 1949-54, natomiast po roku 1956 stopniowo łagodniała.Odmiana przez przypadki słowa „sowietyzacja”:Liczba pojedyncza:Mianownik (kto? co?) ‒ sowietyzacjaDopełniacz (kogo? czego?) ‒ sowietyzacjiCelownik (komu? czemu?) ‒ sowietyzacjiBiernik (kogo? co?) ‒ sowietyzacjęNarzędnik (z kim? z czym?) ‒ sowietyzacjąMiejscownik (o kim? o czym?) ‒ sowietyzacjiWołacz (o!) ‒ sowietyzacjo!Wyraz ten jest używany jedynie w liczbie pojedynczej.Przykładowe zdania z wykorzystaniem słowa „sowietyzacja”:Sowietyzacja od razu nasuwa nam skojarzenie z czasami Józefa Stalina, kiedy to ZSRR stało się mocarstwem i próbowało narzucać innym państwom swą ideologię, by mieć nad nimi pełną kontrolę.Każdy, kto źle postrzegał sowietyzację i publicznie wyrażał swoje zdanie, narażał się na brutalne konsekwencje.Artykuł poświęcony sowietyzacji ukaże się na naszej stronie internetowej już za kilka dni.Sowietyzacja została przeprowadzona na wielu terenach ‒ były to szeroko zakrojone działania i jeden z kluczowych elementów dla ZSRR, ponieważ dzięki temu można było lepiej sprawować kontrolę i zdobyć silniejszą władzę.Kiedy pierwszy raz spotkał się z sowietyzacją opisaną krótko w książce, postanowił, że musi lepiej poznać realia tamtych czasów i zaopatrzyć się w bardziej szczegółowe materiały na ten temat.Taktyka Związku Radzieckiego nie polegała na tym, aby działania powiązane z sowietyzacją wprowadzono jednego dnia, często cały proces zajmował nawet kilka lat, a w jego ramach krok po kroku zwiększano zależność państwa od ZSRR i likwidowano przejawy jakiejkolwiek niezależności.W tym podręczniku szczegółowo zajęto się tematem sowietyzacji, czyli procesu, w ramach którego Związek Radziecki narzucał ustrój komunistyczny podległym terenom.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!