Surwiwal
Surwiwal
Słowo surwiwal pochodzi od angielskiego survival i inaczej nazywany jest sztuką przetrwania. Jest to rodzaj aktywności człowieka, która skierowana jest na gromadzeniu wiedzy oraz umiejętności, które wiążą się z przetrwaniem w ekstremalnych warunkach.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) surwiwal
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) surwiwalu
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) surwiwalowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) surwiwal
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z surwiwalem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o surwiwalu
Wołacz (O!… witaj!) surwiwalu
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) surwiwale
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) surwiwali
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) surwiwalom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) surwiwale
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z surwiwalami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o surwiwalach
Wołacz (O!… witajcie!) surwiwale
Występują trzy główne odmiany surwiwalu:
• Surwiwal militarny: celem jest nabycie, a także utrzymanie umiejętności, które pozwalają na zachowanie sprawności oraz życia dla wykonania ustalonego zadania. W tej odmianie mogą występować formy rekreacyjne, jednakże może być on także traktowany jako utrzymanie sprawności wojskowej w razie działań wojennych.
• Surwiwal zielony: nabywa się tutaj i utrzymuje umiejętności, które pozwalają na samowystarczalną egzystencję w warunkach przebywania poza cywilizacją. Ta odmiana jest ściśle powiązana z naturą, jest nastawiona na rekreację, lecz w rozwiniętej wersji przygotowuje do sytuacji zagrożenia.
• Surwiwal miejski: jest to działanie, które ma na celu szukanie możliwości przetrwania w metropolii i poszukiwanie możliwości przetrwania w zgęszczeniu społecznym.
Surwiwal jest jedną z form rekreacji i turystki, jest to rodzaj aktywności, uprawianej przez ludzi. Literatura ze strefy rekreacyjnej uznaje sztukę przetrwania za rodzaj aktywności przygodowej i osadza go w plenerowej rekreacji przygodowej, turystyki przygodowej lub kwalifikowanej. Według doktora Przemysława Płoskonka, współcześnie surwiwal jest złożoną formą z pogranicza rekreacji i turystyki, która realizowana jest w wielu różnych modelach. Niektóry twierdzą, iż każdy rodzaj rozrywki ruchowej, która wiązana jest z ryzykiem, wymaga improwizacji oraz niesie ze sobą dużo emocji, nazywa się surwiwalem. Autorzy definiują sztuki przetrwania jako działalności turystyczno–rekreacyjne, czyli formę spędzania czasu wolnego w plenerze. Ma to na celu przeżycie przygody, która łączy się ze zdobywaniem wiedzy, ćwiczeniem umiejętności związanych z przetrwaniem w opresji. Najważniejszym założeniem tej aktywności jest niezależność od czynników zewnętrznych i poszukiwanie dróg radzenia sobie ze swoimi słabościami.
Krzysztof J. Kwiatkowski, autor pierwszej polskiej książki o surwiwalu, postrzega sztuki przetrwania jako formę samodoskonalenia. Kształtuje on orientację w rzeczywistości. Według Kwiatkowskiego łączy on różne dziedziny: psychologię, fizjologię, medycynę, ratownictwo, botanikę, fizykę, chemię, geografię oraz meteorologię, jest to więc aktywność multidyscyplinarna. Sztuka przetrwania dotyczy w takim samym stopniu przetrwania na odludzi w górach, lesie, trzęsieniu ziemi i innych czynnikach. Cała zgromadzona wiedza, którą doskonalimy samodzielnie lub grupowo, prowadzi do sprawności psychofizycznej. Tę specyfikę Krzysztof nazywa „stałą gotowością do ratownictwa”.
Według Krzysztofa surwiwal nie wiąże się ze specjalnymi fizycznymi i psychicznymi predyspozycjami. Wymaga on refleksu, nieustannego bogacenia się indywidualnego doświadczenia.
Surwiwal wiąże się z przekraczaniem swoich barier i zahamowań. Przyczynia się to do większej równowagi psychicznej i odporności na stres.
Sztuka przetrwania skupia się na tym, aby zapewnić ochronę organizmu i jego funkcjonowanie, czyli zapewnieniem:
• Obecności tlenu, oddychanie;
• Utrzymanie odpowiedniego ciepła ciała;
• Rozpalenie i utrzymanie ognia;
• Dostarczanie jedzenia i umiejętność jego przyrządzania;
• Utrzymanie odpowiedniego nawodnienia organizmu;
• Sprawność fizyczna i psychiczna;
• Umiejętność unikania zagrożeń;
• Swoboda i sprawność poruszania.
Elementy z wiedzy sztuk przetrwania znajduje się w szkoleniu i działalności takich jednostek jak:
• Siły zbrojne;
• Straż pożarna;
• Ratownictwo górskie;
• Ratownictwo morskie;
• Ratownictwo górnicze;
• Lotnictwo cywilne;
• Marynarka handlowa;
• Rybołówstwo;
• Prace wysokościowe.
Przykłady:
W związku z surwiwalem mówimy, że się nim zajmujemy, a nie uprawiamy jak sport.
Celem surwiwalu jest wzrost zaradności i skuteczności w działaniach.
Sztuka przetrwania czerpie z różnych dziedzin takich jak: komunikacja, zrób to sam, ziołolecznictwo, nawigację, psychologię, fizykę, botanikę i wiele innych.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!