Wypalenie zawodowe

Wypalenie zawodowe rozumie się jako fizyczne oraz psychiczne wyczerpanie, które jest konsekwencją negatywnych uczuć, doznawanych zwłaszcza w pracy. Jest to niechęć do pracy, stres z nią związany, przekonanie, że nie osiągnie się sukcesu, a wykonywana praca nie ma sensu. Wypalenie zawodowe dotyczy często osób, które początkowo wykazują duży entuzjazm w związku z pracą. Kiedy okazuje się, że rzeczywistość jest inna, niż sobie wyobrażali, mają wrażenie, że się nie spełnili, że ponieśli klęskę.

Dotyka najczęściej pracowników socjalnych, personel poradni, trenerów, pielęgniarki, farmaceutów, terapeutów zajęciowych, logopedów, księży, wychowawców, nauczycieli, prawników, policjantów, personel więzienny, bibliotekarzy, stewardessy. Są to osoby, które w swojej pracy codziennie stykają się z innymi. Muszą się zmierzyć z ich problemami, z wieloma sytuacjami trudnymi. Nie zawsze też udaje im się zrealizować obowiązki zawodowe, np. terapeuta nie osiąga sukcesu w pracy z pacjentem, nauczyciel nie jest w stanie sprawić, że uczeń osiągnie sukces edukacyjny.

Odmiana przez przypadki
M. wypalenie zawodowe
D. wypalenia zawodowego
C. wypaleniu zawodowemu
B. wypalenie zawodowe
N. wypaleniem zawodowym
Msc. wypaleniu zawodowym
W. wypalenie zawodowe

Synonimy: apatia, obojętność, zmęczenie, niechęć do pracy, brak entuzjazmu, wyczerpanie

Antonimy: prężność, entuzjazm, chęć do pracy

Wypalenie zawodowe jest konsekwencją stresu zawodowego. Pierwszą fazę cechuje poczucie nadmiernego zmęczenia, brak zapału do pracy, zwiększona drażliwość i impulsywność. Przyczyną takiego stanu jest nadmiar obowiązków i konflikty w miejscu pracy. Wyróżnia się kilka etapów wypalenia zawodowego. Początkowo jednostka odczuwa tzw. symptomy ostrzegawcze. Następnie ma miejsce zredukowane zaangażowanie, reakcje emocjonalne, poczucie winy – także agresja i depresja, rozpad, spłycenie, reakcje psychosomatyczne, zwątpienie.
Nadmierne obciążenie pracą, brak wsparcia, biurokracja sprawiają, że praca jest stresująca i