Pieśń wieczorna – Franciszek Karpiński – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze
Franciszek Karpiński herbu Korab urodził się 4 października 1741 roku w Hołoskowie koło Otyni, a zmarł 16 września 1825 roku w Chorowszczyźnie koło Wołkowyska. Był synem Andrzeja i Rozalii Karpińskich. Był polskim poetą oświeceniowym, a także tłumaczem, publicystą, pamiętnikarzem, dramatopisarzem, moralistą oraz twórcą nurtu sentymentalnego. Jest autorem wielu znanych dzieł, wśród których warto wymienić utwory: „Laura i Filon”, „Zabawki wierszem i przykłady obyczajne”, a także „Pieśni nabożne”. Z tomu „Pieśni nabożne” pochodzi omawiana w tym tekście „Pieśń wieczorna”. Franciszek Karpiński był doceniany w czasach mu współczesnych. Można go wymienić na przykład jako jednego z uczestników obiadów czwartkowych u króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.Grób artysty mieści się na cmentarzu w Łyskowie na terenie Białorusi. Co ciekawe, ma wyjątkowy kształt małej, wiejskiej chatki. Imieniem poety wiele polskich szkół, a jego utwory są omawiane na lekcjach języka polskiego.
Analiza i interpretacja utworu
„Piesń wieczorna” skupia się na miłości człowieka skierowanej do Boga. Ma formę modlitwy, dotyczy zawierzenia się Panu. Wypowiadane słowa wskazują na to, że utwór reprezentuje całe  społeczeństwo wierzących.
Zbiorowy podmiot liryczny rozpoczyna utwór zwróceniem się do Stwórcy o to, aby przyjął do siebie wszystkie trudy, zmartwienia i radości, jakich doznali ludzie w ciągu minionego dnia. Celem ich modlitwy jest podziękowanie Panu za kolejny spędzony spokojnie dzień życia. Wierzący chwalą Boga, mówiąc, że jest prawy. Mówią, że miłość do Niego jest tak silna, że chcą, aby nawet ich sen wychwalał Stwórcę.
Następna strofa ukazuje, jak bezsilni czują się ludzie bez opieki Pana. Ten troszczy się o nich, patrząc na nich dzień i noc, stale czuwając nad ich bezpieczeństwem. Ludzie w każdym zagrożeniu szukają w Nim ratunku i rozwiązania.
Kolejna zwrotka jest bezpośrednią prośbą skierowaną w modlitwie do Boga. Ludzie zwracają się do Stwórcy, któreg