Rozmowa z aktorem – Konstanty Ildefons Gałczyński – Analiza i interpretacja

#Konstanty Ildefons Gałczyński urodził się 23 stycznia 1905 roku w Warszawie, a zmarł 6 grudnia 1953 roku w tym samym mieście. Był znanym i niezwykle cenionym polskim poetą, autorem wielu utworów, Teatrzyku Zielona Gęś.
Był synem technika kolejowego oraz córki restauratora. Urodził się w starej warszawskiej kamienicy mieszczącej się przy ulicy Mazowieckiej. W młodych latach często zmieniał miejsce zamieszkania, przebywał na ulicy Hortensji, Chmielnej oraz Towarowej.
Uczęszczał do Szkoły Technicznej Kolei Warszawsko – Wiedeńskiej, więc prawdopodobnie miał początkowo plan, by kontynuować karierę ojca. Wkrótce spokojne życie zostało przerwane przez wybuch I wojny światowej. Na szczęście Konstanty wraz z mamą i ojcem bezpiecznie dotarł do Moskwy. To właśnie tam odkrył swój talent pisarski i zaczął pierwsze próby tworzenia wierszy. Był niezwykle przedsiębiorczym uczniem, założycielem szkolnej gazety pod tytułem „Dyscypuł”.
Jego debiut pisarski miał miejsce w 1923 roku, gdy w „Rzeczpospolitej” ukazał się pierwszy jego utwór. W 1929 roku Konstanty Ildefons po raz pierwszy użył swojego pseudonimu artystycznego Karakuliambro, gdy opublikował felieton w „cyruliku Warszawskim” pod tytułem „Korporanci odróżniają się”.
Dnia 1 czerwca 1930 roku poślubił Natalię Awałow w soborze metropolitarnym Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny w Warszawie. W trakcie swojej kariery zawodowej pełnił rolę attaché kulturalnego w Berlinie, pracował także w audycję radiową w Wilnie.
Gdy wybuchła II woja światowa został wcielony do armii. Walczył w kampanii wrześniowej, był nawet przez pewien czas w niewoli radzieckiej, a następnie niemieckiej. Dużą część okupacji spędził w stalagu XI w Dornitz. Wiele jego wierszy z tamtego okresu pisał na blankietach obozowych.
Po wojnie przez pewien czas przebywał w Paryżu oraz Brukseli. Do Polski powrócił w 1946 roku i osiadł w Krakowie.
Zmarł 6 grudnia 1953 roku z powodu trzeciego zawału serca. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Po kilkunastu latach obok niego złożono jego żonę Natalię.
Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim O