Pielgrzym – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
#Cyprian Kamil Norwid herbu Topór tak naprawdę nazywał się Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid. Urodził się 24 września 1821 roku w Laskowie – Głuchach a zmarł 23 maja 1883 roku w Paryżu. Był wybitnym polskim poetą, pisarzem. Tworzył także przejmujące obrazy i rzeźby. Był człowiekiem wszechstronnie utalentowanym.
Wielu uważa go za ostatniego z najbardziej inspirujących poetów romantycznych (obok Mickiewicza, Słowackiego oraz Krasińskiego).
Ociec Cypriana był plenipotentem Radziwiłłów. Jego matka umarła, gdy był małym dzieckiem i został przez ojca oddany na wychowanie do swojej prababki Hilarii z Buynów Sobieskiej. Wraz ze swoim starszym bratem uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, lecz już po piątej klasie przerwał swoją edukację i wstąpił w szeregi szkoły malarskiej. Uczył się u wybitnego twórcy Jana Klemensa Minasowicza. Jednak cały etap edukacji Cypriana był niezwykle nieregularny, więc przyjmuje się, że tak naprawdę był on samoukiem. W pewnym okresie życia zaczął odczuwać ogromną potrzebę przelewania swoich myśli i uczuć na papier. Efektem tego był debiut pisarski w 1840 roku, kiedy to na łamach Piśmiennictwa Krajowego opublikował swoje pierwsze działo wiersz „Mój ostatni sonet”.
Cyprian Kamil Norwid był osobą niezwykle ciekawą innych kultur i krajów. Zwiedził Drezno, Wenecję, Florencję, Brukselę, Londyn oraz Paryż. W trakcie pobytu we Włoszech jego narzeczona Kamila zerwała z nim zaręczyny. Chwilę później poznał Marię z Nesselrodów Kalergis i obdarzył ją ogromnym uczuciem. Niestety była to wielce nieszczęśliwa miłość, która zapewne była jednym z powodów pogorszenia się jego zdrowia i samopoczucia.
W trakcie swojego życia nawiązał wiele znajomości i przyjaźni. W Rzymie poznał Adama Mickiewicza oraz Zygmunta Krasińskiego. W Paryżu miała okazję zaprzyjaźnić się z Fryderykiem Szopenem oraz Juliuszem Słowackim, poznał także Aleksandra Hercena i Iwana Sergiejewicza Turgieniewa.
W pewnym okresie życia na obczyźnie Cyprian Kamil Norwid cierpiał na kompletny brak pieniędzy, popadł w nędzę. Warunki w jakich przebywał oraz brak różnorodnych posiłków doprowadziły go do ciężkiej gruźlicy. Jego kuzyn Michał Kleczkowski, bojąc się o życie
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!