Droga – Czesław Miłosz – Analiza i interpretacja

"; st drugi, w którym podmiot liryczny wspomina o okruchach między kredkami. Możemy przypuszczać, że uczniowie z wiersza z zapałem tworzyli małe dzieła na przerwie między lekcjami, a jednocześnie jedli swoje śniadanie. Nie chcieli bowiem marnować czasu na rozdzielanie tych dwóch czynności. Taka jest bowiem natura maluchów.
„Berecik siostry i czapeczka brata
Migają między puszystą krzewiną.
Sójka skrzekocząc po gałęziach lata
I długie chmury nad drzewami płyną.”
Tutaj podmiot nawiązuje ponownie do otoczenia dzieci. Tak więc chmury płyną po niebie, a sójka lata wokół, skrzecząc. Przedstawiony fragment pozwala zauważyć czytelnikom, że świat przedstawiony nie różni się dużo od tego, w którym żyją. Dlatego tak cudowne elementy stają się im bliższe. Podmiot liryczny wspomina też, że nakrycia głowy rodzeństwa migają między krzewami. Oznacza to, że dzieci mkną szybko w stronę domu i dzięki kolorowym ubraniom są już widziane z daleka.
„Już dach czerwony widać za zakrętem.
Przed domem ojciec, wsparty na motyce,
Schyla się, trąca listki rozwinięte
I z grządki całą widzi okolicę.”Ta część nawiązuje bezpośrednio do poprzedniej. Dzieci spieszą się do domu, który mają już w zasięgu wzroku. Wyróżnia go czerwona dachówka. Na rodzeństwo czeka cierpliwie ich ojciec, który wygląda za maluchami, wspierając się na motyce. Pewnie pracuje w tym czasie w ogrodzie i pielęgnuje go.
Wiersz jest bliski każdemu czytelnikowi. W przeszłości każdy z nas był częścią uczniowskiej społeczności bądź nadal nią jest. Zatem znamy sytuację, w jakiej rodzic czeka na nasz powrót ze szkoły w domu, a później spędza z nami czas na rozmowach czy wspólnym obiedzie. Treść utworu możemy też powiązać z innym dziełem Czesława Miłosza pod tytułem „Ganek”. Tam również autor przedstawił rodzeństwo, które rysowało zawzięcie swoje małe dzieła w sielskiej okolicy. Możliwe więc to, że jest to ta sama dwójka dzieci.