Piosenka o końcu świata – Czesław Miłosz – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Wiersz autorstwa polskiego noblisty, Czesława Miłosza, zatytułowany „Piosenka o końcu świata” powstał w roku 1945 i został wydany w tomiku „Ocalenie”. Jest on przedstawieniem wizji apokalipsy sprzecznej z jej biblijnym wyobrażeniem.Analiza wierszaCzterostrofowy utwór jest wierszem białym. Nie są zachowane reguły co do ilości wersów bądź sylab. Występujące rymy są zróżnicowane, znaleźć można rymy niedokładne, męskie oraz żeńskie. Jego budowa jest paralelna, co oznacza, iż w sposób równoległy istnieją w nim wersy o tej samej treści („W dzień końca świata” na początku strofy pierwszej i drugiej). W wierszu obecne są anafory, czyli powtórzenia danego zwrotu na początku kolejnych wersów („A którzy czekali błyskawic i gromów”, „A którzy czekali znaków i archanielskich trąb”).Tytuł dzieła jest oksymoronem – piosenka kojarzona jest z lekkim i radosnym utworem, natomiast koniec świata przywodzi na myśl katastroficzne wydarzenia niszczące wszystkie stworzenia i kończące ich egzystencję. Cały wiersz jest kontrastem pomiędzy barwnymi, plastycznymi opisami sielankowej rzeczywistości, niemalże idyllicznym jej obrazem, a docierającym zewsząd brzmieniem zbliżającego się kresu.Aury spokoju i błogości nadają epitety („dzieci różowe”, „wesołe delfiny”), metafory („Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa / I noc gwiaździstą odmyka”), upersonifikowane zwierzęta i opisy przyrody. Podmiot liryczny nie ujawnia się jako postać biorąca udział w opisywanych wydarzeniach – jest on wszechwiedzącym obserwatorem rozgrywających się scen. Dostrzegalna jest prostota i bezpośredniość, ujęta w nieskomplikowane zdania oznajmujące. Świat ludzi w najbardziej podstawowym i pierwotnym wymiarze, bo bez wspomnienia towarzyszącej człowiekowi technologii, współgra z resztą natury, a wszystko toczy się swym harmonijnym rytmem.Interpretacja wierszaW utworze zawarta została filozoficzna refleksja na temat tego, jak postrzegamy to, co kiedyś będzie musiało nadejść – sądny dzień, który dotknie każdego z nas. Oczekujemy „znaków i archanielskich trąb”, dramatycznych wydarzeń i przede wszystkim wszechobecnej świadomości, że oto kończy się świat. Nie dopuszczamy do sie
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!