Fonetyczne środki stylistyczne
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Fonetyczne środki stylistyczne
Fonetyczne środki stylistyczne wiążą się z brzmieniem wyrazów.
Zaliczamy do nich aż sześć środków:1. Aliterację,
2. Rymy,
3. Onomatopeję,
4. Eufonię,
5. Kakofonię,
6. Rytm.
Poniżej każdy z tych środków został omówiony, opisany i zilustrowany stosownymi przykładami własnymi oraz pochodzącymi z literatury.
Aliteracja – powtórzenie podobnie brzmiących do siebie wyrazów bądź kilku głosek. Stosujemy ją w celach ekspresywnych, dodaje dynamiki. Aliterację stosowano bardzo często w dawnej poezji, nie raz mogliśmy doświadczyć jej podczas zapoznawania się z lekturami bądź innymi tekstami na języku polskim.
Przykłady aliteracji:Bartek biega bijąc w bęben. (ponieważ jest cztery razy „b”)
World Wide Web (jest trzy razy „w”)
Maryja Matka Miłosierdzia (trzy razy „m”)
Rymy – powtórzenie tych samych lub podobnych układów brzmieniowych kończących wyrazy, które zajmują określoną pozycję w wersie w poezji bądź w zdaniu w prozie. Rymy możemy podzielić na:
– męskie – gdy rymuje się ostatnia sylaba wersu, np. sad – kat, kot – płot, mak – rak.
– żeńskie – gdy ostatnia sylaba powtarza się wraz z ostatnią samogłoską: np. uroda – woda, opiekę – powiekę, Częstochowy – zamkowy.
Onomatopeja – to tak zwane dźwiękonaśladownictwo. Onomatopei używamy jako środka stylistycznego w poezji, który polega na dobieraniu wyrazów tak, aby tekst pisany naśladował dźwięki zwierząt, natury, zjawisk, hałasów i innych dźwięków nas
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!