Nazwy mieszkańców miast i wsi – zasady pisowni

"; stawowy format, który stosujemy, aby utworzyć nazwę mieszkańca miasta bądź wsi spoza terenu Polski, np. Niemiec, Włoch, Anglii, Słowacji, Rosji, Stanów Zjednoczonych, Czech, Węgier czy Ukrainy.
Przykłady nazw mieszkańców wsi i miast, utworzonych poprzez formaty: –anin oraz –anka: warszawianin, warszawianka, krakowianin, krakowianka, łodzianin, łodzianka, wrocławianin, wrocławianka, poznanianin, poznanianka, gdańszczanin, gdańszczanianka, szczecinianin, szczecinianka, bydgoszczanin, bydgoszczanka, torunianin, torunianka, sosnowiczanin, sosnowiczanka, włocławianin, włocławianka, lublinianin, lublinianka, inowrocławianin, inowrocławianka, siedlczanin, siedlczanianka, jeleniogórzanin, jeleniogórzanka, lipniczanin, lipniczanka, płocczanin, płocczanka, zamościanin, zamościanka, radomianin, radomianka, adampolanin i adampolanka (Adampol), brzezinianin i brzezinianka (Brzezin), augustynowianin i augustonywianka (Augustyn), kaliszanin i kaliszanka (Kalisz), kraśniczanin i kraśniczanka (Kraśnik), laskowiczanin i laskowiczanka (Laskowice), milejowianin i milejowianka (Milejów), nowodworzanin i nowodworzanka (Nowy Dwór), osieczanin i osieczanka (Osiek), sadłowanin i sadłowianka (Sadłowo).
Przykłady nazw mieszkańców wsi i miast spoza terenu Polski, utworzonych poprzez format –czyk:
wiedeńczyk, berlińczyk, londyńczyk, waszyngtończyk, sztokholmczyk, helsińczyk, tokijczyk, dublińczyk, brukselczyk, ateńczyk, amsterdamczyk, luksemburczyk, lizbończyk, bukaresztańczyk, lublańczyk, belgradczyk, watykańczyk, budapesztańczyk, pekińczyk, teherańczyk, kabulczyk, bagdadczyk, islamabadczyk, kairczyk, nairobijczyk, argentyńczyk,UWAGA! Wyjątki: np. paryżanin, moskwianin, rzymianin, pretorianin, ottawianin, meksykanin, bandżulanin, mogadiszuanin, limianin, belmopanin, katmanduanin, maseruanin, bogocianin.
Porcja ciekawostek: Od niektórych miast czy wsi nie jest możliwe utworzenie nazwy mieszkańca tegoż miasta, czy tejże wsi. Najlepszym przykładem może być miasto Oslo, którego mieszkańca nazywamy po prostu „mieszkańcem Oslo” bądź „mieszkanką Oslo”. Z kolei z terenu Polski wieś Nowa Wieś znajduje się w podobnej sytuacji. Jej mieszkańców nazywamy „mieszkańcem Nowej Wsi” i „mieszkanką Nowej Wsi”.
Reasumując, chcąc utworzyć nazwę mieszkańca od nazwy miasta czy wsi najlepiej skorzystać z pomocy słownika ortograficznego. W przeciwnym razie należy skorzystać z powyższych zasad, dotyczących dwóch formatów: -anin lub –anka oraz –czyk (stosowany wyłącznie do nazw miast i wsi spoza terenu Polski). Potocznym formatem jest z kolei –czyk, który pochodzi z Mazowsza. Mam nadzieję, że wszystko zostało wytłumaczone w jak najjaśniejszy i w pełni zrozumiały sposób.