Nazwy własne – zasady pisowni

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Nazwy własne – zasady pisowni, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Czym jest nazwa własna – najprościej można ją zdefiniować jako nazwę jednostkową, coś, co jest jasne i konkretne. W przypadku nazw pospolitych mamy sytuację, kiedy jeden wyraz nie określa precyzyjnie czegoś jako nazwy własnej.
Bardzo dobrym przykładem będzie określenie zwierzęcia. Jeżeli napiszemy po prostu słoń, to wyraz ten piszemy małą literą, gdyż jest nazwą pospolitą. Z kolei imię słonia Babar to nazwa własna, dotycząca konkretnego zwierzęcia. Podobnych przykładów można podać wiele: ksiądz Paweł, wąż Gniewosz, papież Polak, mistrz Albert, szachista Duda.
Nazwy własne (imiona, nazwiska, miasta, miejsca geograficzne, budowle itd.) zawsze należy pisać wielką literą i nie ma od tego żadnego odstępstwa. Problemy pojawiają się w przypadku nazw wieloczłonowych.
jeśli drugi człon jest rzeczownikiem w mianowniku, pierwszy (rzeczownik pospolity), zapisujemy małą, a drugi wielką literą. Przykłady: półwysep Hel, wyspy św. Heleny.

jeśli drugi człon jest rzeczownikiem w dopełniaczu lub przymiotnikiem w mianowniku, oba człony zapisujemy wielkimi literami. Przykłady: Wyżyna Małopolska, Góra Kościuszki.

Jeszcze więcej problemów pojawia s

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!