Opis Krajobrazu
Opisu krajobrazu uczyłam się dawno temu, jeszcze będąc w szkole podstawowej. Musiałam patrząc przez okno opisać wszystko to, co tam widziałam. Nie było to proste, ponieważ mój opis musiał składać się z trzech części: wstępu, rozwinięcia i zakończenia.
We wstępie musimy pamiętać o napisaniu gdzie znajduje się wybrany przez nas krajobraz. Na przykład może to być widok z naszego okna bądź ten, który pamiętamy z wakacji spędzonych na wsi u babci. Powinniśmy również zaznaczyć, jaka była wtedy pora roku, pora dnia albo czy padał deszcz czy świeciło słońce. Natomiast jeśli chcielibyśmy opisać krajobraz na przykład z widokówki czy ze zdjęcia w gazecie, to zawsze musimy podać jego tytuł i autora.
Przechodząc do rozwinięcia, najlepiej wyobrazić sobie, że opisujemy wybrany przez nas krajobraz osobie, która nigdy wcześniej go nie widziała. Pomoże to nam w tym, abyśmy przy opisie zwrócili uwagę na najmniejsze szczegóły, które się tam znajdują. Wtedy nasz opis będzie bardziej bogaty oraz wzbudzający ciekawość odbiorcy. Najpierw powinniśmy opisać to, co znajduje się na pierwszym planie, to znaczy na przykład: jezioro czy dom. Zawsze powinniśmy opisywać wszystko od prawej do lewej strony, ponieważ każdy człowiek spogląda na wszystko podświadomie od prawej do lewej strony.
Następnie przechodzimy do opisu wszystkiego, co znajduje się na drugim planie na przykład: góry, przebiegający pies, kamienie. Opisując nasz krajobraz należy używać wielu przymiotników w celu pobudzenia wyobraźni u naszego odbiorcy. Możemy to uzyskać opisując kolor czy wielkość, na przykład: pole usłane pięknymi, czerwonymi makami. Starajmy się także używać takich określeń, aby nasz słuchacz mógł poczuć coś lub usłyszeć z naszego opisu, na przykład: krople deszczu spływały po zielonych liściach, fale na morzu uderzają o łódkę. Dokonując opisu musimy również pamiętać, aby zaznaczyć, jaka panuje pogoda i gdzie się znajdują wszystkie elementy na przykład drzewo czy zwierzę. Taki efekt możemy osiągnąć używając przyimków i wyrażeń przyimkowych, na przykład: z prawej strony, z lewej strony, w głębi, na drugim planie, na pierwszym planie, po lewej stronie, po prawej stronie, z tyłu, z przodu, przed, pod, między, za, obok, na niebie. Przykładem może być: Po prawej stronie jeziora, na drewnianym mostku siedział starszy mężczyzna, który łowił ryby; Na niebie wolno przesuwały się białe, kłębiaste chmury, zza których przebijały się jasne promienie słońca.
Po wyczerpującym opisie możemy przejść do zakończenia, w którym powinniśmy napisać o swoich emocjach, odczuciach, o tym, czy podobał nam się ten krajobraz. Oczywiście musimy swoją opinię uzasadnić przynajmniej dwoma zdaniami na przykład: Zachwycił mnie ten widok lasu oraz panująca tam cisza, której nigdy nie zapomnę, bo dzięki niej bardzo odpoczęłam od codziennych problemów. Przykładowy opis krajobrazu:
Przebywając u babci na wsi, aby odpocząć od zgiełku miasta, często wyglądałam przez okna na pobliskie pola i lasy. Najchętniej przyglądałam się im właśnie jesienią, ponieważ wszystko nabierało kolorowych barw i pewnej magicznej aury. Abyście i wy to poczuli, postaram się opisać cały ten czarodziejski krajobraz.
Na pierwszym planie znajdują się rozległe pola, na których pośrodku postawiony jest stary strach na wróble z rozdartymi ubraniami, spod których wystają źdźbła złotej słomy. Zboże zostało już ścięte i przypomina już tylko niski labirynt dla myszy, które zbierają resztki ziaren, aby zrobić zapasy na zimę. Wszędzie dumnie kroczą wrony, skrzecząc i kłócąc się o każde odnalezione, nawet najmniejsze nasionko. Niektóre z nich obsiadają starego stracha na wróble, tworząc ze swojego czarnego upierzenia bujną czuprynę dla słomianego chłopca we flanelowej koszuli i podartych, szarych spodniach, których nogawki powiewają na lekkim wiaterku. Na drugim planie, po prawej stronie, znajduje się mały, gęsty las, który w większości składa się z dorodnych brzóz i dębów wraz ze sporadycznie pojawiającymi się klonami i świerkami. Na skraju lasu stoi łania z małą sarenką, skubiąc trawę i nasłuchując dźwięków otoczenia. Kolorowe liście spadają z drzew, zbierając się naokoło saren. Na trzecim planie, w tle, znajduje się jeszcze więcej pól ze ściętymi już zbożami. Kilku rolników z wiernymi psami przechadza się pomiędzy starymi grządkami. Niestety, są na tyle daleko, że nie jestem w stanie opisać nic więcej, niż fakt, że jeden z mężczyzn miał na głowie jakieś niebieskie nakrycie głowy, które nieco swoim kształtem przypominało czapkę. Na szarym, zachmurzonym niebie kłębią się puchate obłoki, zasłaniające część promieni słonecznych. Zwiastują rychłe nadejście orzeźwiającego deszczu.
Krajobraz ten z pewnością będę miło wspominać, ponieważ stanowi prawdziwą esencję wiejskiego życia, które jest spokojne i piękne, przepełnione pewną aurą tajemniczości, podobnie jak opisywany krajobraz. Bardzo mi się on podobał, z chęcią uwieczniłabym go na zdjęciu. Pozostaje ze mną ten opis i nadzieja, że również i czytelnik zauważy w nim pewną magię i niepowtarzalny urok.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!