Paralelizm składniowy
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Paralelizm składniowy, co to jest, a także do czego się tego używa?
Paralelizm składniowy to powtórzenie tych samych słów lub wyrażeń, równolegle po pewnym odstępie. Używa się go często w różnego rodzaju wierszach, pieśniach, Biblii oraz przypowieściach. Dzięki niemu niektóre wyrażenia stają się efektowniejsze, wywierają większe emocje. Służy on także do nadania wypowiedzi rytmu.
Najbardziej znane przykłady to między innymi „Hymn o miłości” napisany przez św. Pawła:
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Oraz fragment utworu Adama Mickiewicza – Liryki lozańskiej.
Gęby za lud krzyczące sam lud w końcu znudzą.
I twarze lud bawiące na końcu lud znudzą.
Ręce za lud walczące sam lud poobcina.
Imion miłych ludowi lud pozapomina.
Wszystko przejdzie. Po huku, po szumie, po trudzie
Wezmą dziedzictwo cisi, ciemni, mali ludzie.
Ciekawostka!
Są też inne środki stylistyczne składniowe oprócz paralelizmu, o których warto wiedzieć, na przykład:
• anakolut (specjalne niewyrażanie się poprawnie składniowo),
• pytania retoryczne (dzięki nim opis jest ciekawszy, ożywiają go, a uczucia wydają się mocniejsze),
• inwersja (odwrócenie szyku zdania).
Czym w ogóle są środki stylistyczne składniowe? Co to oznacza?
Są to potocznie zwane „figury retoryczne”. Dzielą się one na figury słów i myśli.
Figury słów polegają na zastępowaniu zwykłych słów, innymi, bardziej wyrazi
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!