Fraszka Na młodość – Jan Kochanowski – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Fraszka Na młodość – Jan Kochanowski – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

„Na młodość” Jana Kochanowskiego – analiza i interpretacjaInformacje o autorzeJan Kochanowski – polski poeta epoki renesansu. Żył w latach 1530-1584. Został uznany za twórcę poezji polskiej. Stworzył narodowy, nowoczesny język, którego użył w utworach reprezentujących różne gatunki literackie. Tworzył lirykę. Jest autorem m.in. pieśni, fraszek, utworu dramatycznego „Odprawa posłów greckich”, „Psałterza Dawidowego” (poetyckiej parafrazy psalmów) oraz wybitnego na skalę europejską cyklu 19 trenów, napisanego po tragicznej śmierci jego córki Urszuli.
Geneza
Jan Kochanowski wprowadził fraszkę do literatury polskiej. Jest też autorem polskiej nazwy tego rodzaju utworu. Poeta napisał ponad 300 fraszek, które są owocem jego wieloletniej pracy. Zebrane w trzech księgach, zostały wydane po raz pierwszy w 1584 roku w Drukarni Łazarzowej w Krakowie.
Zbiór fraszek Kochanowskiego jest bardzo urozmaicony zarówno pod względem formy, jak i treści. Występują tu utwory składające się zarówno z dwóch, jak i z kilkudziesięciu wersów. Są fraszki żartobliwe i poważne, wiersze ośmieszające ludzkie wady sąsiadują z tekstami autobiograficznymi, miłosnymi, biesiadnymi, towarzyskimi, obyczajowymi czy refleksyjnymi. Większość fraszek została napisana wierszem ciągłym. Ważną rolę odgrywa w nich koncept, czyli ciekawy pomysł, mający zaskoczyć czytelnika.FraszkaFraszka (z języka włoskiego „frasca” – gałązka, drobiazg, błahostka) – krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany, o różnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej. Często kończy się puentą – zaskakującym, zazwyczaj dowcipnym zakończeniem utworu, wyrażającym jego sens lub go podważającym.Analiza i interpretacja
„Na młodość”
Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli,
którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli.
a) Analiza:
Utwór należy do liryki pośredniej (podmiot liryczny się nie ujawnia). Jest to fraszka refleksyjna. Jej tematem jest pochwała młodości, natury oraz konflikt pokoleń.Bud

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!