Pisownia partykuły nie

Pisownia partykuły nie
Partykuła jest nieodmienną częścią mowy, która może przybierać postać morfa bądź wyrazu, np. nie, by, byśmy, byście itp. Stosujemy ją, aby nadać wypowiedzi określone znaczenie bądź zabarwienie emocjonalne. Używanie partykuły często nastręcza nam wielu problemów, dlatego też znajomość zasad może być kluczowa, aby nie popełniać więcej błędów.
Partykułę nie piszemy łącznie:
– Z rzeczownikami (np. niepalenie, nieudzielanie, niepisanie, niesłuchanie, niechrześcijanin).
– Z wyrazami zakończonymi na –anie, -enie, -cie, ponieważ to również jest rzeczownik (np. niespalanie, niechodzenie, niemyślenie, niepodnoszenie, niesłuchanie, niepicie, nienaprawianie, niepisanie, niespanie, niechrapanie).
– Z przymiotnikami w stopniu równym (np. niewysoki, niemały, nieduży, nieambitny, niemiły, niegrzeczny, nielojalny, niesympatyczny, niemądry, niemiłosierny, nieprzyjemny, nieciekawy, nieinteresujący).
– Z imiesłowami przymiotnikowymi czynnymi (kończącymi się na -ący) i imiesłowami przymiotnikowymi biernymi (kończącymi się na –ny, -ty; np. nieśpiewający, niesiedzący, nieidący, niepiszący, niepalący, niećwiczący, nieubrany, niekochany, niemyty, niepijący, nienaprawiony).
– Z przysłówkami w stopniu równym, które tworzone są od przymiotników (np. nieszybko, nieelegancko, niezachęcająco, nieszeroko, niebrzydko, nieinteresująco, niezniechęcająco, niewąsko, nieładnie, niesprawiedliwie, nierówno).
– Kiedy „nie” jest składnikiem zrostów, które pełnią funkcję partykuł lub przysłówków (np. niedaleko, niedługo, nieopodal, nieomal, niezadługo). Partykułę nie piszemy rozdzielnie:
– Z rzeczownikami, kiedy są one przeciwstawne innemu rzeczownikowi w tym samym zdaniu (np. Nie chodzenie, lecz bieganie pozwala szybko schudnąć. Nie spanie, lecz masaż pozwala się najbardziej zrelaksować. Nie myślenie, lecz głupota prowadzi do powstawania konfliktów. Nie przyjaciel, lecz wróg może nam najbardziej zaszkodzić i skrzywdzić.)
– Z rzeczownikami konkretnymi, lecz nie z przeciwieństwami (np. nie jabłko, nie budynek, nie most, nie pióro, nie kot, nie gruszka, nie stół, nie poduszka).
– Z przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym (np. nie piękniejsza, nie najpiękniejsza, nie mniejszy, nie najmniejszy, nie wyższy, nie najwyższy, nie mądrzejszy, nie najmądrzejszy, nie naturalniejszy, nie najnaturalniejszy, nie śmieszniejszy, nie najśmieszniejszy).- Z przymiotnikami w stopniu równym, jeśli te przymiotniki są przeciwstawne innemu przymiotnikowi, występującemu w tym samym zdaniu (np. nie piękny, ale brzydki; nie mądry, ale głupi; nie niski,