Bóg – ks. Jan Twardowski – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze

Jan Jakub Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, zmarł 18 stycznia 2006 roku.
Pod koniec wojny, w 1945 roku rozpoczął nauki w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie.
Został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków, który znajduje się w dolnej części Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.

Analiza i interpretacja utworu

To opracowanie dotyczy dzieła księdza Jana Twardowskiego pod tytułem „Bóg”. Jak wiele wierszy artysty, ten również odnosi się do tematu religijnego. Mianowicie do potęgi jaką posiada Stwórca.

Zacytujmy pierwszy fragment utworu w celu jego analizy:
„kto Boga stwo­rzył
uczeń za­py­tał
ksiądz dał się przy­ła­pać
po­czer­wie­niał nie wie”.
Jak dobrze wiemy szkolne lekcje religii, a także katechezy w kościele mają na celu pogłębienie wiedzy o Panu Bogu. Są one skierowane do wierzących od najmłodszych lat. Na nich mogą oni zadawać prowadzącemu rozmaite pytania i dowiedzieć się czegoś nowego z zakresu wiary. Przedstawiona w tej części sytuacja mogła mieć miejsce właśnie podczas lekcji w szkole lub katechezy. Być może ksiądz przekazywał dzieciom naukę dotyczącą stworzenia świata. W Księdze Rodzaju bowiem jest napisane o tym, że Pan był Stwórcą. Stąd zarówno uczniów kapłana jak i czytelników nurtuje ta sama myśl. Mianowicie jest to pytanie „Kto stworzył Boga, jeśli on był jedyny?”.
Z treści cytowanego fragmentu dowiadujemy się, że nawet ksiądz tego nie wie, a wydawałoby się, że zna odpowiedzi na wszystkie pytania, które dotyczą wiary chrześcijańskiej.
Dalsza część analizowanego utworu brzmi następująco:
„A Bóg
cho­dzi jak po Ta­trach w nie­bie
tak wszech­mo­gą­cy, że nie stwo­rzył sie­bie”.
W tym momencie otrzymujemy niejednoznaczną odpowiedź na pytanie, które zostało zadane podczas analizy poprzedniego fragmentu wiersza.
Bóg jest postrzegany przez wierzących jako wspaniały i dobry Stwórca. Dzięki swoim dziełom jest bliski ludziom. Ci są wdzięczni za to, że podarował im cały świat i okazują to na przykład w modlitwach skierowanych do niego. Pan niejako kryje się za swoimi wspaniałymi dokonaniami pozostając odrobinę anonimowym. Nie dziwne jest więc to, że ciekawią nas takie aspekty wiary jak ten poruszony w tym utworze. Jednak nie znamy na zadane pytanie, żadnej prostej odpowiedzi. Możemy zatem dzięki temu postrzegać Boga na różne sposoby i wierzyć w jego istnienie, chociaż go nie ujrzeliśmy. Autor porównał Stwórcę do jednego z taterników co oznaczałoby, że Pan sam również jest dumny ze swojego dzieła na Ziemi. My jako czytelnicy możemy snuć wiele refleksji, które dotyczą tematów religijnych, aby chociażby dotrzeć do satysfakcjonującej nas odpowiedzi na pytanie o Boże stworzenie. Cały utwór ma na celu otworzenie przed przyswajającymi go ludźmi bram do ciekawych rozmów o Bogu.
Tematy religijne nie muszą być bowiem nudne, a mogą prowadzić do ciekawych wniosków.
Poezja księdza Jana Twardowskiego w całym ogóle zbliża czytelników do Pana Boga, a ten utwór jest jedynie potwierdzeniem tego faktu.

Dzieło artysty pod tytułem „Bóg” jest przykładem wiersza wolnego. Nie występują w nim bowiem znaki interpunkcyjne i ma on swobodną rytmiczną budowę. Takie coś pozwala na jego dowolne interpretowanie i przyswajanie. Utwór księdza Jana Twardowskiego jest także krótki oraz został napisany prostym językiem toteż nie powinien sprawić problemu żadnemu z czytelników. Jego treść skierowana jest zarówno w stronę dorosłych jak i dzieci.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!