Do góry nogami – Józef Grzegorz Ratajczak – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
Józef Grzegorz Ratajczak urodził się dwudziestego dziewiątego lutego 1932 w Poznaniu, a zmarł dwudziestego czwartego maja 1999 roku. Był z zawodu prozaikiem i poetą.
Został absolwentem filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1961 roku. Był znawcą i badaczem poezji. Przez pewien moment zajmował się teatrem lalkowym, potem zaś Polskim Radiem. Został pochowany na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.
ByÅ‚ cenionym autorem utworów dla dorosÅ‚ych, miÄ™dzy innymi powieÅ›ci pod tytuÅ‚em:”DzieÅ„ Twojej Matki”, kroniki ,,Å»ycie teatralne Poznania”. WydaÅ‚ kilkanaÅ›cie tomików poetyckich – jeden z nich to ,,Niepogody”, który wydano w 1957 roku.
PisaÅ‚ również dla dzieci sztuki teatralne i wiersze, w których chÄ™tnie i czÄ™sto nawiÄ…zywaÅ‚ do Å›wiata dzieciÄ™cej wyobraźni. Jednym ze zbiorów dla dzieci, który napisaÅ‚ nosi tytuÅ‚ ,, Ziarenka”.
Przykłady jego niezwykłej twórczości wraz z rokiem wydania:
– Gdy Warta wpadaÅ‚a do Ukajali: (szkice o Arkadym Fiedlerze) – 1994,
– Krzyk i ekstaza: antologia polskiego ekspresjonizmu- 1987,
– Liryki małżeÅ„skie – 1988,
– Romantyczni kochankowie: Zygmunt KrasiÅ„ski, Fryderyk Chopin, Artur Grottger – 1989,
– Czucie i wiara – 1993.
Jednym z wierszy Józefa Ratajczaka jest liryka sytuacyjna pod tytuÅ‚em ,,Do góry nogami”.
Budowa wiersza:
wiersz liczy 6 zwrotek:
– pierwsza jest 6-wersowa,
– druga 4-wersowa,
– trzecia 3-wersowa,
– czwarta, piÄ…ta i szósta 4-wersowa.
Układ rymów jest parzysty (aabb), przykładami mogą być: sami-nogami, za nic- granic. Rymujące się wyrazy są więcej niż jedno sylabowe. Z tego powodu są to również rymy żeńskie.
Głównym tematem wiersza jest siła wyobraźni.
Podmiot liryczny opowiada o królestwie baśni. W pierwszej zwrotce mówi, że kraina baśni leży na suficie. W drugiej próbuje przekonać, żeby każdy spróbował spojrzeć na świat do góry nogami. W trzeciej tłumaczy, że w chmurach nie ma prawie nikogo. Jest tam pusto i biało. W czwartej piątej i szóstej strofie osoba mówiąca w wierszu przedstawia życie na suficie.
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- WÄ™drówkÄ… życie jest czÅ‚owieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – WisÅ‚awa Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – StanisÅ‚aw Grochowiak – Analiza i interpretacja
- MiÅ‚ość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- PamiÄ™tajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!