Do młodych – Adam Asnyk – Analiza i interpretacja

O autorzeAdam Asnyk to poeta epoki pozytywizmu. W swojej twórczości poetyckiej nawiązywał często do sytuacji politycznej kraju, z czym wiązały się pesymistyczne nastroje. Można to zaobserwować w pierwszym okresie jego kariery artystycznej. Podejmował także tematykę erotyczną oraz filozoficzną. Mocno angażował się w działalność umacniania więzi między pokoleniami. Twierdził, że obowiązkiem społecznym jest wychowanie młodych i kształtowanie w nich odpowiednich postaw. Zadaniem młodzieży miało być podejmowanie działań mających na celu odrodzenie ojczyzny i zachowanie pamięci o dorobku przodków. W wierszu pt. „Do młodych” zauważyć można hasła mające na celu zagrzewanie młodych ludzi do rozwoju i zmiany świata.
Analiza i interpretacjaJak sam tytuł wskazuje, utwór skierowany jest do młodych ludzi, czyli przedstawicieli nowego pokolenia. Przybiera on formę manifestu, wzywającego odbiorców do podjęcia określonych działań. Mają to być przede wszystkim poszukiwanie prawdy i odkrywanie tego, czego wcześniejsze pokolenia nie dostrzegały. Działania opierające się na poszukiwaniach i dążeniach do osiągnięcia prawdy porównywane są do nieodkrytych dróg i tajników stworzenia, których poznanie rozwija człowieka i powoduje, że zaczyna on lepiej rozumieć otaczającą go rzeczywistość, a nawet to, co jest poza jednostką, tzn. Boga. Poprzednia epoka, romantyzmu, opierała się na przede wszystkim na mitycznych wierzeniach, odwoływaniu się do sfery uczuć i nadzwyczajnych doznań. Z kolei pozytywizm wskazuje przede wszystkim na rozwój poprzez naukę. Jednak podmiot liryczny przypomina, że dorobek romantyzmu, określany mianem „barwnych mitów” oraz „mgła urojeń”, jest czymś niezwykle ważnym, charakterystycznym dla starszego pokolenia. Jednak teraz nadszedł czas na działania osób młodych, które mogą dokonać własnych osiągnięć i sięgać wzrokiem dalej, niż byli to w stanie zrobić ich rodzice i dziadkowie. Muszą więc zapalić „wiedzy pochodnię”, a więc zaufać nauce i wiedzy, a nie poddawać się mitom i legendom. Należy postawić sobie nowe cele i – z szacunkiem do dorobku romantyzmu – wytyczyć sobie nowe wartości i ideały. Takie postulaty wskazują zarazem na rewolucję, jak i na ewolucję. Rewolucja oznacza tutaj przewartościowanie dotychczasowych idei, z kolei ewolucji poddawany jest sposób podejścia do rzeczywistości. Przestają liczyć się empiryczne doznania na rzecz udowodnionych twierdzeń. Zwrócić należy uwagę na jeszcze jeden ważny postulat. Mianowicie – nie wolno niszczyć „przeszłości ołtarzy”, czyli dorobku pokolenia romantyzmu. To romantycy podkreślali istotę uczuć i miłości, wierzyli oni – tak samo, jak ludzie młodzi – że trzeba zaangażować się w poprawę świata. Mimo że założenia obu epok różnią się, to należy pozostawać we wzajemnych szacunku. Tak samo jak romantyzm przeminął, to epoka młodych kiedyś również dobiegnie końca i będzie musiała odejść w cień na rzecz dokonań przyszłych pokoleń. Wszystko kiedyś będzie miało swój koniec, dlatego niezbędne jest działanie na rzecz dobra wspólnego z jednoczesnym poszanowaniem dorobku przeszłości.
Podmiotem lirycznym tego utworu jest człowiek doświadczony, żyjący w okresie pozytywizmu, jednak znający charakter epoki romantyzmu. To właśnie on udziela rad młodemu pokoleniu na temat sposobu dokonywania zmian w świecie. W wierszu można zauważyć liczne środki stylistyczne. Są to m.in. a) metafory: „kwiaty barwnych mitów”, „przeszłości ołtarze”, „mgła urojeń”; b) apostrofa „do młodych”; c) epitety: „jasny płomień”, „niebiańskie zachwyty”, „wiedzy pochodnia”. Poprzez zastosowanie czasowników w trybie rozkazującym (np. „szukajcie”, „bierzcie”, „nieście”) utwór nabiera charakteru prawdziwego manifestu mającego zmobilizować młodych ludzi do działania i dokonywania zmian.
PodsumowanieWiersz pt. „Do młodych” to jeden z najważniejszych utworów okresu pozytywizmu. Zgodnie z ideami tej epoki propaguje zaangażowanie i korzystanie z nauki, aby zmieniać świat. Jednak podpowiada, że należy czynić to w sposób rozsądny, tzn. nie odrzucając dokonań starszych pokoleń. To im zawdzięcza się wyeksponowanie sfery doznań i emocji, zwrócenie się świata wewnętrznego i świata mitycznego. Teraz jednak przyszedł czas na nową generację, która chce wnieść do świata coś swojego, opierając się na scjentyzmie i pobudkach naukowych.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!